cytaty z książek autora "Daniel Radecki"
Rzeczy, od których uciekamy, zawsze przychodzą do nas jako pierwsze.
Nie osądzi nas historia, nie zapamięta literatura, nie przeklną potomni. Rozpłyniemy się w tyglu jednostek bez twarzy, kolektywu bez celu, rozwiązłości bez granic. Pozostaniemy śmiechem ludzkości, przypisem do epoki schyłku, pustym echem świetności przodków.
Ale wygląda na to, że większość z nas i tak ma to w dupie.
Bo jest patologia, która milczy, i patologia, która krzyczy.
i może dlatego człowieka można nazwać zwierzęciem symbolicznym, bo wierny zakodowanym w głowie archetypom podąża ścieżkami wytyczonymi przez przodków, ale jednocześnie nie może wyzbyć się prymarnych instynktów, które towarzyszą mu w chwilach zagrożenia.
Pijemy, bo chcemy być ludźmi, ale człowieczeństwo odchodzi od nas z każdym kieliszkiem.
My, ludzie dwudziestego pierwszego wieku, potrafiący rozbijać tomy i wysyłać swoich przedstawicieli w kosmos, ale wciąż niewiedzący, kiedy jesteśmy sobą.
I ich trzech. Jezus Chrystus, Mark i Mark Z.
Twórcy nowych religii.