Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Odcinanie się od ludzi, których kochasz, nie służy ani im, ani tobie. I tak będzie im bez ciebie źle. Co gorsza, poczują się zdradzeni, bo nie zostali uznani za godnych zaufania. I będą czuli się winni, że nie byli przy tobie, chociaż chcieli.

Czasem tak już jest: wystarczy kogoś przytulić, by wymazać wszelkie ślady żalu i niechęci.

Pytać zawsze można, natomiast odpowiedź to uprzejmość.

Los każdego człowieka jest z góry zapisany i nikt nie może tego zmienić.

Miłość nie istnieje, przyjaźń nie istnieje, nic nie istnieje! Ludzie łudzą się, że kochają i są kochani...

Przyszło mu do głowy coś, co każdy powinien uczynić, lecz ludzie na ogół są zbyt zajęci, żyją w biegu i mówią, że kiedyś to zrobią, ale to "kiedyś" zmienia się w "za późno" i przestaje się liczyć.

Życie jednak potrafi zaskakiwać, nawet wtedy, gdy myślisz, że nic wspaniałego ci się nie przytrafi.

Ale przecież są telefony, jest internet, odległość nie będzie ci ciążyć. Zawsze znajdzie się jakiś sposób, by się zobaczyć i usłyszeć. Jeśli więź jest naprawdę silna, rozstanie jej nie osłabi.

Jeśli więź jest mocna, jeśli jest w niej prawdziwe uczucie, odległość nic nie zmieni. Co najwyżej wzmocni związek.

Najbardziej jednak bolało ją milczenie komórki, brak jakichkolwiek wiadomości od tego kogoś, kto najwyraźniej już o niej zapomniał i wymazał ją ze swojego życia na zawsze...

Ale prawda jest taka, że gdy miłość się kończy, nie da się jej w żaden sposób odbudować...

Może to prawda, może miłość nie istnieje, jest tylko złudzeniem...

Zawsze dobrze jest wiedzieć, że ktoś nas kocha, niezależnie od tego, czy odwzajemniamy jego uczucie, czy nie.

Moje serce należy do ciebie. Na zawsze!

Nasze dusze kochały się, zanim jeszcze się poznaliśmy.

Życie jednak potrafi zaskakiwać, nawet wtedy, gdy myślisz, że nic wspaniałego na pewno ci się nie przytrafi.

Wprawdzie zawsze wiedziałem, że nie da się niczego zbudować na cudzym cierpieniu, lecz czasem miłość zaślepia, ogłusza i prowadzi do egoizmu, popycha do strasznych czynów, do których normalnie nie bylibyśmy zdolni i które budzą w nas głęboką odrazę.

Dając coś innym, czujemy się ważni i spełnieni, ale powinniśmy również nauczyć się brać. Jeśli odmawiasz przyjęcia prezentu albo od razu myślisz, jak się zrewanżować, to znaczy że nic nie rozumiesz, że pozbawiasz drugą osobę radości dawania. Odmowa to akt skrajnego egoizmu, a przede wszystkim oznaka braku pokory.