Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uważa, że życie to rzecz pożyczona i że o wszystko musi walczyć, żeby nigdy nie przegrać. Nie ma wzorca, nie może się poddać. To mnie napawa strachem.

Świeże wiejskie powietrze pomaga prawie każdemu. s.234.

Darijo powoli ode mnie odchodzi, każdego dnia po trochu, coraz bardziej. Chciałabym go zatrzymać , ale robi się coraz bardziej jasny i blady, jak gdyby znikał w samym środku białego pola albo wnikał w białą pustkę. Przypomina mi śnieżnego wędrowca, Jeszcze trochę i w ogóle przestane go widzieć. Ludzie, którzy twierdzą, że w ich wspomnieniach zmarli dalej żyją, kłamią. Bez wątpienia odchodzą w zapomnienie. Wkraczają powoli w blednącą pochłaniającą wszystko czasoprzestrzeń, którą nazywamy przeszłością.

Jego oczy przypominały okna, za którymi rozciągały się poprzecinane szczelinami góry, zbudowane z życia, bólu i nieokreślonej tęsknoty.

Jedni wierzą w dobro, inni w zwycięstwo. Dobro nigdy nie zwyciężą. Jest częścią tego świata, tak jak zło.

Uroda i pożądanie - nie kojarzył ich automatycznie z młodością. Cenił bystrość umysłu, dowcip, radość życia, mądrość, urok osobisty. s.320.

Niewinność i piękno, pomyślała Beara. Nic nas tak nie porusza jak widok raju przed upadkiem człowieka.

Przecież o to w końcu chodzi - o zwycięstwo. Jedni wierzą w dobro, inni w zwycięstwo. Dobro nigdy nie zwycięża.Jest częścią tego świata, tak jak zło.

bogowie nie ćpają
s.408.

-Naszym najważniejszym organem zmysłowym jest pamięć. [...]
- Mózg nieustannie fałszuje naszą pamięć. Upiększa różne rzeczy, bo się ich spodziewamy. To taka gra w trzy kubki. Ci, którzy ją uprawiają, są jak uliczni magicy. Wykonują ruchy, które mają nas zmylić, skierować naszą uwagę w inną stronę. Nasze oczy bezwiednie śledzą ich ruchy, a w tym samym czasie kulka gdzieś nagle znika.

Robimy rzeczy, które w przyrodzie są do niczego niepotrzebne. Za to w ludzkim życiu jak najbardziej.

Większość ludzi nie ma pojęcia, ile potrafi znieść, dopóki ich ciało nie zostanie poddane testowi.

Świat jest jak ogród, a przecież każdy dobry ogrodnik wie, że walka z chwastami nigdy się nie kończy.

Miał pięćdziesiąt kilka lat, był wysoki i dobrze zbudowany, a gęste włosy sięgające do ramion i okulary bez oprawek nadawały mu wygląd siermiężnego intelektualisty, który tak uwielbiają młode studentki. s.34.

Reutter zachowywał się tak, jak gdyby w ciężkiej szkole życia miał mnóstwo wolnych godzin, podczas gdy Gehring z nieznanych powodów musiał zostawać dodatkowo po lekcjach.

Opowiadanie kłamstw to też wyczerpująca czynność. s.87.

Ludzie, którzy nie są wysocy, rozwijają czasem w sobie pewien rodzaj nadgorliwości, żeby dorównać innym.

...zrozumiała, ze zło na stałe należy do jej świata i nie da się go wytępić. Przypominało Hydrę: kiedy ktoś odcinał mu jedną głowę, w jej miejsce odrastały dwie nowe.

...inni długo łamali sobie głowę nad właściwą kombinacją liczb. Szukali kodu zła, równania przestępstwa, zasad rządzących geometrią trójkąta, na który składa się motyw, wina i ukrycie.

...do zła należy podchodzić z dystansem. Wprawdzie nie umniejsza to jego działania, ale czyni go bardziej przewidywalnym.

...wieku nie da się oszukać. Atakuje zawsze, gdy człowiek jest najbardziej bezbronny.

Obie siostry łączyło to, że ich wrogiem był świat. Jedna się przed nim barykadowała, zachowywała stałą czujność i za każdym razem kiedy to było możliwe, próbowała się od niego odsunąć. Druga chciała tego wroga podejść, oszukać, prześlizgnąć mu się między palcami jak salamandra.

Myślę, że wszyscy się modlimy. Kiedy wpadamy w kłopoty i nie mamy u boku nikogo do pomocy, dochodzimy do wniosku, że potrzebujemy kogoś, komu będziemy mogli zwalić na głowę nasze nieszczęście.

Poczuj strach. Wejdź w jądro ciemności. Podobno z samego dna można iść już tylko w górę...

...panika jest naturalną reakcją, pojawia się pod wpływem stresu, który powinien nas zmobilizować is kłonić do ucieczki.

Każde szaleństwo jest wewnętrznie spójne i logiczne. Trzeba tylko tę logikę rozpoznać.

W życiu człowieka są czasem takie chwile, gdy zaczyna się nad sobą zastanawiać. Robi wtedy rzeczy, które nakazuje mu sytuacja, bo kolejna okazja może się już nie nadarzyć.

A może kamień, drewno i wyblakły marmur dają zupełnie inne wrażenie bezpieczeństwa niż beton i tapety?
s.80.