Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie należy być pewnym, że życie nasze dobiega już kresu, bo kiedy nam się nawet zdaje, że los skończył pisać swą historię, to gdy odwracamy stronice księgi naszego życia, widzimy ze zdziwieniem świeżo napisany rozdział.

Strach jest gorszy niż to, czego się boimy.

Nigdy nie należy sądzić, że w życiu przeżyliśmy już wszystko.

Jak długo się żyje, trzeba się wszystkim interesować - mawiała - inaczej nie ma różnicy między żywymi a umarłymi.

Świat bez mężczyzn byłby okropnie nudny.

Życie nie miałoby dla nas wartości, gdybyśmy nie potrafili kochać. Im mocniej kochamy, tym życie nasze jest bogatsze.

-Świat nie jest przybytkiem płaczu,pani Taylor.Jest on królestwem wesołości i śmiechu.

Nigdy nie należy być pewnym,że życie nasze dobiega już kresu,bo kiedy nam się nawet zdaje,że los skończył pisać swą historię,to gdy odwracamy stronicę księgi naszego życia,widzimy ze zdziwieniem świeżo napisany rozdział.

Nie bij się, jeśli naprawdę nie musisz, a jeśli musisz- nie daj się pokonać. Pomimo tych wszystkich siniaków wyglądasz na zwycięzcę.

Purpurowy blask zachodzącego słońca zdawał się pokrywać ostatnimi pocałunkami ziemię.

Od kiedy doktor z portu ożenił się z córką przedsiębiorcy pogrzebowego z Lowbridge, pacjenci przestali mu ufać.

Lubię pisać wiersze właśnie dlatego, że można w nich powiedzieć tak wiele prawdziwych rzeczy, które jako proza wcale nie są prawdziwe.

Rozpacz jest wolnością, nadzieja - niewolą.

Człowiek bardzo wiele traci nie kochając. Im bardziej i więcej kochamy, tym bogatszy staje się nasz świat, nawet jeśli są to przyjaciele w piórkach czy futerkach.

Nigdy nie należy być pewnym, że życie nasze dobiega już kresu, bo kiedy nam się nawet zdaje, że los skończył pisać swą historie, to gdy odwracamy stronnice księgi naszego życia, widzimy ze zdziwieniem świeżo napisany rozdział.

Wszystkie okazje na świecie powinny być wyzyskiwane, z wyjątkiem tej, gdzie idzie o miłość ojcowską.

(...) świat byłby jeszcze nudniejszy bez mężczyzn, ale niepotrzebnie stają oni na drodze kobiet, które przedtem i bez nich były zupełnie szczęśliwe.

Czy wszechmogący Bóg może stworzyć kamień tak wielki, że sam go nie uniesie?

Ludzie mają (...) za złe to, co (...) nieszkodliwe.

Nigdy nie należ być pewnym, że życie nasze dobiega już kresu, bo kiedy nam się nawet zdaje, że los skończył pisać swą historię, to gdy odwracamy stronicę księgi naszego życia, widzimy ze dziwieniem świeżo napisany rozdział.

Tak, tak, rozpacz jest wolnością, a nadzieja niewolą.

- Wiem, że nie jestem pięknością, droga pani doktorowo, zawsze o tym wiedziałam - przyznawała - ale żebym była tak szpetna jak na tej fotografii, w to już nigdy nie uwierzę.

Niebo jest jednym wielkim cudem.

Pastor Meredith czuł, że po wizycie pani Davis niczego mu tak nie potrzeba, jak towarzystwa dobrych, życzliwych ludzi - takich, którzy zatarliby niesmak, jaki pozostał mu po spotkaniu z nią.

Pogardliwie mruczał nad głupotą ludzi, nie dostrzegających, że jedyną rzeczą na świecie wartą zachodu jest miękka, ciepła poduszka.

Nie czuję się najlepiej. Tak, jakbym właśnie utopiła w stawie bezbronne kocięta...

Za kilka lat Jim zostanie prawdziwym żołnierzem i zobaczy bitwy większe niż te, które widział dotąd świat. Była to jednak odległa przyszłość. Dziś matka, której był pierworodnym synem, patrzyła na swoich chłopców, ciesząc się, że "dawne czasy", za którymi tęsknił Jim, minęły bezpowrotnie, a młodzi Kanadyjczycy nigdy już nie będą musieli stawać do walki "w obronie ziemi swych dziadów i świątyń swych bogów".
Cień wielkiej wojny nie zawisł jeszcze nad światem, powietrze nie niosło jeszcze złowrogich znaków przyszłej zawieruchy. Żołnierze, którzy mieli walczyć na polach Francji, Flandrii, Palestyny i Gallipoli, i z których wielu miało nigdy nie powrócić do swoich domów, byli dziś psotnymi chłopcami, przed którymi otwierał się właśnie szeroki, wielki świat. Dziewczęta, których serca porani wielka wojna, były dziś małymi, grzecznymi dziewczynkami, marzącymi o pięknej przyszłości.

Strasznie miło móc pokochać ludzi tak od razu, zresztą rzadko kiedy można kogoś pokochać naprawdę.

Musimy być sprawiedliwi, chociażbyśmy byli najbardziej zrozpaczeni.

Nigdy nie wiadomo, co tli się w duszy jednostki, a cóż dopiero w duszy drzemiącego narodu.