Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nic w tym niezwykłego, jeśli łączą się z sobą dwa obce ciała. Zdarza się też czasem symbioza dusz. Ale tysiąc raz rzadszym zjawiskiem jest symbioza ciała z własną duszą i zespolenie się ich we wspólnej namiętności. Ale i to zdarza się czasami, kiedy człowiek kocha naprawdę; chyba tak; wierzę w to i nadal chcę w to wierzyć.

Nic w tym niezwykłego, jeśli łączą się z sobą dwa obce ciała. Zdarza się też czasem symbioza dusz. Ale tysiąc raz rzadszym zjawiskiem jest symbioza ciała z własną duszą i zespolenie się ich we wspólnej namiętności. Ale i to zdarza się czasami, kiedy człowiek kocha naprawdę; chyba tak; wierzę w to i nadal chcę w to wierzyć.

Po telefonie Michaela dużo myślałem o miłości. O tej, dla której wszystko stawia się na jedną kartę i o tej, dla której nie robi się nic, pozwalając jej umrzeć. A przecież nie musi być tak skrajnie, może być inaczej. Ile czasu musi upłynąć w życiu człowieka, aby zrozumiał, że miłość trzeba pielęgnować? (...) Przypomniało mi się w tym momencie zdanie, które zawsze wraca, gdy myślę o miłości. Kiedyś zapytano księdza Jana Twardowskiego, jak powinno pielęgnować się miłość. Odpowiedział: 'Jak dziecko, żeby nie zaziębiła się, nie zwariowała i nie uciekła.'.

Po telefonie Michaela dużo myślałem o miłości. O tej, dla której wszystko stawia się na jedną kartę i o tej, dla której nie robi się nic, pozwalając jej umrzeć. A przecież nie musi być tak skrajnie, może być inaczej. Ile czasu musi upłynąć w życiu człowieka, aby zrozumiał, że miłość trzeba pielęgnować? (...) Przypomniało mi się w tym momencie zdanie, które zawsze wraca, gdy myś...

Ciekawe, swoją drogą, dlaczego to ludziom, o pardon, kobietom, nie wyskakują z głowy tak pouczające opowieści jak "Madame Bovary" albo "Anna Karenina", tylko zaraz: "Tristan i Izolda" czy "Romeo i Julia", którzy łajdaczyli się do wstrząsająco pięknej śmierci zamiast, jak to naprawdę bywa, do znudzenia i frustracji?

Ciekawe, swoją drogą, dlaczego to ludziom, o pardon, kobietom, nie wyskakują z głowy tak pouczające opowieści jak "Madame Bovary" albo "Anna Karenina", tylko zaraz: "Tristan i Izolda" czy "Romeo i Julia", którzy łajdaczyli się do wstrząsająco pięknej śmierci zamiast, jak to naprawdę bywa, do znudzenia i frustracji?

Malowanie dla Picassa jest jak czaszka Yoricka. Stale obraca ją w rękach z niespokojną ciekawością. Nikt nie może dość powiedzieć o niepokoju pożerającym tego człowieka, który opanował całą wiedzę malarską i wie, że obraz to nie formalne przedstawienie przedmiotów, ale Picasso obejmuje wszelkie rozwiązania i nieobliczalne możliwości. Za takimi możliwościami ugania się bezustannie. - Christian Zervosa

Malowanie dla Picassa jest jak czaszka Yoricka. Stale obraca ją w rękach z niespokojną ciekawością. Nikt nie może dość powiedzieć o niepokoju pożerającym tego człowieka, który opanował całą wiedzę malarską i wie, że obraz to nie formalne przedstawienie przedmiotów, ale Picasso obejmuje wszelkie rozwiązania i nieobliczalne możliwości. Za takimi możliwościami ugania się bezustann...

Człowiek, nie może zrobić nic, jak tylko ,,patrzeć na nitkę", która snuje przeznaczenie", grożące ,,tysiącem ofensywnych broni".

Człowiek, nie może zrobić nic, jak tylko ,,patrzeć na nitkę", która snuje przeznaczenie", grożące ,,tysiącem ofensywnych broni".

Obraz, żyje tylko dzięki temu, kto nań patrzy, a to, co oglądający widzą, to legenda otaczająca ten obraz.

Obraz, żyje tylko dzięki temu, kto nań patrzy, a to, co oglądający widzą, to legenda otaczająca ten obraz.

Nasi historycy twierdzą, że w dekadzie poprzedzającej kryzys lat 2008-2025 loterie były popularną wśród klasy średniej rozrywką. Można domniemywać, że już wówczas zdawano sobie sprawę, że jedyną prawdziwą radością w życiu człowieka może być otrzymanie od losu kwoty pozwalającej pogardzać swoimi bliźnimi.

Nasi historycy twierdzą, że w dekadzie poprzedzającej kryzys lat 2008-2025 loterie były popularną wśród klasy średniej rozrywką. Można domniemywać, że już wówczas zdawano sobie sprawę, że jedyną prawdziwą radością w życiu człowieka może być otrzymanie od losu kwoty pozwalającej pogardzać swoimi bliźnimi.

Pieniądze niewiele maja wspólnego z życiem w szczęściu,trudno się z tym nie zgodzić,ale jednak sprawiają,ze żyje się wygodniej,gdy gonisz za szczęściem.

Pieniądze niewiele maja wspólnego z życiem w szczęściu,trudno się z tym nie zgodzić,ale jednak sprawiają,ze żyje się wygodniej,gdy gonisz za szczęściem.

Kupującemu nie wolno powiedzieć, ile ma przy sobie pieniędzy. Równie dobrze mógłbyś wręczyć handlarzowi portfel i wysypać z kieszeni drobne na podłogę. Jeśli nie umiesz kłamać, milcz! To pierwsza zasada uczciwego handlu.

Kupującemu nie wolno powiedzieć, ile ma przy sobie pieniędzy. Równie dobrze mógłbyś wręczyć handlarzowi portfel i wysypać z kieszeni drobne na podłogę. Jeśli nie umiesz kłamać, milcz! To pierwsza zasada uczciwego handlu.