Gdzie chodzi się w Ferrarze, także i dziś, gdy chce się porozmawiać z kimś nieco na uboczu? Na piazza della Certosa; przede wszystkim. Jeśli sprawy potoczą się tak, jak chcemy, łatwo będzie potem dotrzeć na pobliskie bastiony, gdzie miejsc ustronnych, z dala od niedyskretnych spojrzeń nianiek, które także dość regularnie odwiedzają w godzinach przedwieczornych piazza della Certosa, jest ile dusza zapragnie; a jeśli, przeciwnie, idylla nie będzie miała dalszego ciągu, rzeczą równie łatwą i zgoła nie kompromitującą będzie wrócić w towarzystwie do centrum miasta. Jest to dawny obyczaj, rodzaj rytuału, równie stary prawdopodobnie, jak stara jest sama Ferrara. Istniał wczoraj, istnieje dzisiaj, istnieć będzie także i jutro. To fakt, że dzwonnica kościoła San Cristoforo, ucięta w połowie wysokości angielskim pociskiem w kwietniu ’45 i niby krwawy kikut pozostawiona w takiej postaci, zdaje się mówić, że wszelka gwarancja wieczności jest złudzeniem; i że dlatego przekaz nadziei, jaki zdaje się wyrażać ciepła czerwień nietkniętych portyków w słońcu, nie jest też niczym innym, jak oszustwem, fortelem, pięknym i dobrym kłamstwem. Skończy się, to pewne, przestanie wcześniej czy później istnieć, krzepiąc i mamiąc dusze tych, którzy je podziwiają - tak jak tuż obok przestała już istnieć dzwonnica kościoła San Cristoforo - smukły szereg łuków wyciągających się jak dwoje rozpostartych ramion ku światłu. I to się skończy bez wątpienia wcześniej czy później, jak wszystko. Ale tymczasem o krok od tylu tysięcy zmarłych mieszkańców miasta leżących w długich rzędach na przyległym cmentarzu i gdy na rozległej, trawiastej przestrzeni usianej tu i tam obeliskami i kolumnami nagrobnymi niewzruszenie, spokojnie, obojętnie toczy się życie zdecydowane trwać, nie poddawać się, czyż jest proroctwo, które bardziej niż to zapowiadające nieuchronne końcowe Nic skazane by było na rozproszenie się w pełnym podniet powietrzu bliskiego już wieczoru, na pozostanie niewysłuchanym?
Popularne tagi cytatów
Inne cytaty z tagiem miłość
(...)ale tak wewnętrznie czuję, że miłość jako niezaspokajalne nienasycenie rozmową z bliską ci osobą zdefiniować można.
Ponieważ synuś tak się kobiecie lub mężczyźnie niekiedy przydarza, iż jedna Miłość nagle i bezpowrotnie te miłości, które przed nią zaistniały, wymazuje i także te, które się nigdy nie zdarzyły, bo jedynie jako niespełnione i przed nikim jako niewypowiedziane marzenia trwały. I wtedy aby ten człowiek był tylko Twój pragniesz. Twój jedynie. Na zawsze."
Wiem, że emocje tak naprawdę nie są przechowywane w sercu. Musi jednak gdzieś w nas istniec dla nich jakieś miejsce. To miejsce ma poszarpane i ostre krawędzie, dopóki ktoś nas nie pokocha. I wtedy, zupełnie jak szorstki kamień dotykany przez rzesze ludzi, po latach owe krawędzie stają się gładkie.
Inne cytaty z tagiem ludzie
Błędy stanowią nieodłączny element baseballu, a także medycyny, biznesu, nauki, prawa, miłości i życia w ogóle. W ostatecznym rozrachunku ocena charakteru całego narodu oraz szlachetności jednostki nie zależy od tego, czy ów naród lub osoba działają bezbłędnie, lecz od tego, co robią po popełnieniu błędu.
Ludzkość składa się z gadów i tygrysów, między którymi ledwie jeden na całą gromadę znajdzie się człowiek.
Dzisiejsze niedole pochodzą stąd, że wielkie wynalazki dostawały się bez różnicy ludziom i potworom.
Inne cytaty z tagiem pieniądze
Kłótnie o pieniądze zabijają prawdziwą miłość.
- Ideał a pieniądze to są, proszę pani, dwie różne rzeczy. - Uważa pan, że się wzajemnie wykluczają? - W pewnym sensie tak jest. Bo cóż mi przyjdzie z Ideału, kiedy nie będę miał co jeść? - A cóż panu przyjdzie z pieniędzy, jeśli nie będzie pan wierny Ideałowi?
Człowiek ucieka zatem od dzielenia się swoim szczęściem i miłością z własną żoną i dziećmi, bo nie posiada on tych zasobów sam w sobie. Ucieka zatem od dbanie o siebie i rodzinę, ponieważ nie dbano o niego i nie nauczono go tego w dzieciństwie. Ucieka od obowiązkowości i odpowiedzialności poprzez opiekę i dawania bezpieczeństwa tak finansowego jak i fizycznego, swoim najbliższy...
Rozwiń