Odblask Piotr Kotwica 6,4
ocenił(a) na 59 lata temu "Terapia polega w pewnym sensie na tym, żeby rozsypać się na puzzle. Emocjonalna rozpierducha. By potem, z mozołem, składać te puzzle, ale własnoręcznie, rozumiejąc każdy z nich."
"Odblask" to dynamiczna i porywająca, oparta na motywach autobiograficznych, historia człowieka walczącego z uzależnieniem od narkotyków. Ta poruszająca spowiedź, ujmuje swoją bezpośredniością, autentycznością oraz świetnym, oryginalnym i nowoczesnym językiem. Autor nie owija w bawełnę - mówi rzeczowo, krótko i na temat, dzięki czemu możemy przeżywać razem z nim jego wewnętrzne dylematy i widzieć wspomnienia jego oczami.
Mimo tych zaledwie 86 stron, autorowi udało się udźwignąć tak trudny temat jakim jest narkomania i wpływ substancji psychoaktywnych na stany emocjonalne. Nie doszukamy się tutaj jednak rozwodzenia nad okrutnym i smutnym losem człowieka uzależnionego - to nie jest typ książki wzbudzającej współczucie. Ta mocna, miejscami paraliżująca i okraszona cynizmem książka, jest raczej próbą wiwiseksji umysłu młodego człowieka udręczonego nałogiem i problemami natury psychicznej. Autor nie skupia się jednak jedynie na narkotykach, porusza też temat człowieczeństwa, lojalności i przede wszystkim wiary, lecz ciężko doszukiwać się tutaj jakiejkolwiek chronologii czy spójności - całość treści ma raczej formę luźnych myśli, halucynacji i wypaczonej narkotycznej rzeczywistości. Dogłębnie porusza temat osoby zażywającej i osoby próbującej żyć bez substancji psychoaktywnych. Wskazuje granicę pomiędzy niebem, a piekłem - piekłem osoby na odwyku, który naznaczony efektami odstawiennymi jest paradoksalnie najbardziej bolesnym i długotrwałym etapem życia.
Książkę czyta się jednym tchem, co zapewne jest spowodowane zastosowanym sposobem narracji. Zdecydowanie podoba mi się, że autor nie siłuje się na piękny styl czy język - jest brutalny, czasami wulgarny, a przy tym dosadnie szczery. I to jest wielki plus tej książki, powiedziałabym nawet, że największy. Mam bowiem jedno mocne zastrzeżenie - uważam, że książka, która zdaniem autora napisana została ku przestrodze - bardziej zachęca, aniżeli odstręcza. Mam tu na myśli, że osoby podminowane, słabe i szukające ostatniej deski ratunku, czy jeżeli chodzi o zaliczenie sesji, czy ratowanie związku czy inne problemy - znajdą w tej pozycji (mimo wszystko) złoty środek na ból. Człowiek zdesperowany to niestety łatwy cel na tego typu frazesy, podam przykład:
"Z fetą (amfetaminą) jest tak, że tę czynność, którą się wykonuje, kiedy faza wchodzi, będzie się wykonywać przez następne kilka godzin. Jeśli jest to seks, to pieprzysz się bez wytchnienia osiem godzin. Jeśli się uczysz, to nauczysz się na cały następny semestr z wielką przyjemnością. Jeśli złapiesz za rozstrojoną gitarę, to będziesz fantastycznie grał na rozstrojonej gitarze całą noc."
Mimo to uważam, że książka jest szokująca i jednocześnie fascynująca, a jedno ze zdań wypowiedzianych przez autora: "Człowieku, naprawdę sądzisz, że twojego małego brzdąca to nie dotyczy? Że nie miał styczności?? Że nie poznał???" - sprawia, że przechodzi przeze mnie dreszcz i mam ochotę krzyczeć. Tak - to zdecydowanie jest książka dla dorosłych, nie tylko dla młodych.
__________________________________________________
cała recenzja książki dostępna na moim blogu pod linkiem:
http://recenzjeami.blogspot.com/2014/06/odblask-piotr-kotwica-podaj-dalej-czyli.html