Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tę niewielkich rozmiarów książeczkę czyta się bardzo szybko i tylko pozornie bezrefleksyjnie. Rzecz bowiem dotyczy krótkiego wycinka z życia tokijskiego złodziejaszka, przeplatanego reminiscencjami z przeszłości. Jest to też spojrzenie na japońska współczesność, oceniana często przez pryzmat historycznie ukształtowanych stereotypów. Sporo tez można "podpatrzeć" ze stylu życia współczesnych bogatych Japończyków, bo kieszonkowiec tylko w obrabianiu kieszeni takich gustuje. Ta opowiastka zaskakuje nie tylko niewielkimi rozmiarami, ale i tematem, gdyż złodziej rzadko bywa głównym bohaterem. Tu jednak - jak mniemam - autor chciał w tak niekonwencjonalny sposób pokazać jedno z obliczy współczesnego kapitalizmu, mianowicie korporacjonizm. Bo tak się składa, że kieszonkowiec, choć początkowo działa solo i w niewielkim gangu, z czasem daje się wciągnąć, wmanewrować w większy interes, kosztujący go wiele pod każdym względem, lecz nie mam tu zamiaru zdradzać efektownego zakończenia. Jest zatem wynikające z tego przesłanie - każda korporacja po wykorzystaniu swoich niewolników najzwyczajniej w świecie wypluwa ich wypranych z tego, co w człowieku najcenniejsze. Tu zostało to pokazane przez pryzmat złodziejskiego fachu, gdzie, jak się okazuje, trzeba być niezłym graczem i wykazać się nie lada kreatywnością. Cóż, niedaleko spadły korporacje od organizacji mafijnych. Jeśli ktoś lubi na dodatek książki na jeden wieczór, to "Kieszonkowiec" jest w sam raz.