Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Wojna u-bootów na Morzu Norweskim autorstwa Eckarda Wentzela opowiada o mniej znanym epizodzie bitwy o Atlantyk. Walki u-bootów z alianckimi konwojami płynącymi z zaopatrzeniem do Murmańska, najbardziej kojarzą się z atakiem na konwój PQ-17, jednak jest to dosłownie drobny wycinek z tego teatru działań. W swojej książce Wentzel przedstawia ostatnie miesiące działań u-bootów na dalekiej północy. Akcja książki rozpoczyna się w drugiej połowie maja 1944, a kończy 8 maja 1945 w dniu kapitulacji III Rzeszy. Jej głównym bohaterem jest u-boot typu VIIC/41, U-995 i jego załoga. W odróżnieniu od większości innych książek poświęconych konkretnym dowódcom czy u-bootom w „Wojnie u-bootów na Morzu Norweskim” jesteśmy świadkami ostatniej fazy bitwy o Atlantyk. Czas u-bootów jako drapieżników minął, teraz same stały się zwierzyną łowną. W tamtym okresie największym sukcesem u-boota nie było już zatopienie wrogiego statku lecz przetrwanie patrolu i powrót do bazy. Na karatach książki śledzimy wszystkie patrole U-995 i wydarzenia, które miały miejsce w ich trakcie. Choć U-995 nie zatopił jakiejś wielkiej liczby wrogich statków bo tylko 6 to jego służba obfitowała w wiele ciekawych zdarzeń, o których będziecie mieli okazję przeczytać. Wspomnę tylko o: ataku na port w Kirkenes w stylu Gunthera Priena, okolicznościach zmiany dowódcy, pojedynku U-995 z brytyjską łodzią latającą Catalina, początkowych relacjach starej załogi z nowym dowódcą czy o w walce U-995 z czterema brytyjskimi fregatami. Więc jak się przekonacie o przetrwaniu u-boota w tamtym czasie nie decydowało wyłącznie zgranie i wytrenowanie załogi oraz charakter, umiejętności i instynkt dowódcy, ale też szczęście, którego U-995 miał dość spory zapas i w dodatku nie wyczerpało się podczas wojny. Książkę czyta się bardzo dobrze, akcja jest wartka i wciąga czytelnika od pierwszych stron. Same rozdziały są dość krótkie, przez co, gdy historia U-995 i jego załogi nas pochłonie nie zorientujemy się, gdy będziemy zbliżać się do końca książki. Tak jak pisałem wcześniej dużą wartością książki jest to, że pokazuję ona służbę na u-boocie w ostatnich miesiącach bitwy o Atlantyk, które charakteryzują się praktycznie całkowitym panowaniem aliantów w powietrzu. Co jakiś czas autor pozwala sobie na drobne dygresje opisując pokrótce los innych u-bootów, które padają w większości łupem alianckich samolotów. W książce oprócz kilkudziesięciu zdjęć U-995 i jego załogi znajdziemy schemat organizacyjny dowództwa u-bootów operujących na Morzu Norweskim, mapę Kriegsmarine obszaru Morza Norweskiego, rysunek u-boota typu VIIC/41 z jego opisem i danymi technicznymi, listę wszystkich marynarzy służących na U-995, bilans sukcesów/strat u-bootów działających na Morzu Norweskim od grudnia 1944 do maja 1945 oraz listę u-bootów zatopionych na Morzu Norweskim. Podsumowując „Wojna u-bootów na Morzu Norweskim” jest książką, którą warto przeczytać, gdyż opowiada o mniej znanym obszarze bitwy o Atlantyk, jakim była daleka północ i to w dodatku w ostatnich miesiącach wojny. Czytając ją poznamy te wydarzenia jak i trudy służby na Morzu Norweskim z perspektywy jednego konkretnego u-boota – U-995 i jego załogi, którego historia nie kończy się wraz z końcem wojny.