Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Choroba psychiczna sprawia, że człowiek zwraca się do wewnątrz. Tak myślę. Więzi nas w pułapce bólu płynącego wprost z umysłu, podobnie jak ból złamanej nogi albo skaleczonego kciuka tak silnie potrafi przyciągnąć naszą uwagę i utrzymać ją w napięciu w takim stopniu, że zdrowa noga czy zdrowy kciuk zdają się już nie istnieć.” Matthew nie może pogodzić się ze śmiercią swojego brata. Mimo iż Simon zginął w nieszczęśliwym wypadku Matt obwinia się o jego śmierć i nie daje sobie rady z ciężarem wyrzutów sumienia. Po wielu latach od wypadku trafia do szpitala psychiatrycznego i z tamtego miejsca przelewa swoje myśli na papier opowiadając swoją historię o przeszłości i teraźniejszości. Jest świadom tego, że jest chory, ale bardziej pewien jest tego, że Simon nie odszedł. Matt czuje jego obecność, widzi ją wszędzie dookoła. I wie, że może sprowadzić brata z powrotem. Matthew i jego opowieść wywarła na mnie wielkie wrażenie. Ta książka wypełniona jest jego emocjami, bólem, nadzieją i szaleństwem. Podczas czytania czułam więź łączącą mnie z głównym bohaterem, bo wszystko o czym opowiadał pochodziło wprost z jego serca. Nie potrafię porównać tej książki do żadnej innej, jest jedyna w swoim rodzaju. Również język Nathana Filera skradł mi serce. Jednymi momentami poetycki, innymi mocno potoczny. Ten teoretyczny chaos językowy miał w sobie duży urok. Z wielką przyjemnością w przyszłości przeczytałabym inne książki tego autora. Szczególnie doceniam “Zapytaj księżyc” za rozbudowany portret psychologiczny postaci oraz to jak świetnie autor poradził sobie z wytłumaczeniem choroby, z którą zmagał się główny bohater. Nie jest to lekka książka przez ciężki temat jaki poruszył autor. Zmusza ona do myślenia i odrywa od rzeczywistości. Jest to zdecydowanie jedna z perełek w mojej biblioteczce. “Zapytaj księżyc” to jedna z tych książek, których nie da się odłożyć i które zostają z czytelnikiem na zawsze. Posiada ona w sobie ogromną dawkę emocji i przekazów oraz mocno daje do myślenia. Emocji jakie mną targały podczas lektury nie jestem w stanie tu przekazać - to trzeba przeżyć na własnej skórze. Ogromnie polecam! :)