Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ładny styl pisania autora. Przeczytałem od deski do deski i żal, że to już koniec. Kiedyś na pewno do nich wrócę. Zaczęło się jednak średnio - pierwsza opowieść jakaś dziwna - porównanie początku swojej pasji do zdarzenia z czasu porodu gdy w tym samym czasie wujek autora obserwuję jak na mokradła zapadły kaczki. Reszta opowiadań jest jednak świetna a niektóre nawet bardzo oryginalne. Są one bardzo urozmaicone. Które najbardziej zapadły mi w pamięć? Sądzę, że prawie wszystkie. Aż tak są dobre. Proszę zobaczyć jak są urozmaicone : - sentymentalne, wspominające Karola (Beztroskie lata, Pod jabłonką, Upał, Nieobecni),- polowania na bataliony na które można wtedy jeszcze było bo występowały wielkich stadach (Na Wolinie, Nad Narwią). - nie zawsze miłe wspomnienia (Po protekcji, Staruch, Requiem dla dzikiej kaczki, Dyrektorski, Zenkowy) - momentami trochę zabawne (Trzech na rykowisku, Leon, Bywa i tak) - piękne są też : Ostatnie toki, Tryptyk głuszcowy (trzy oddzielne opowiadania) i Barwy Słońska (dzikie gęsi)