Jesteśmy społecznością, która kocha książki

PoPkulturowy Kociołek: https://popkulturowykociolek.pl/urban-tom-1-reguly-gry-recenzja-komiksu/ Akcja albumu przenosi nas w niezbyt odległą przyszłość, w której świat pogrążył się w postępującej dekadencji. Najlepszym przykładem nowych „standardów” jest miasto Monplaisir zarządzane przez komputer ALICE. Nie jest to jednak zwykła metropolia, a ulokowany na 300 000 hektarach gigantyczny park rozrywki, gdzie liczy się tylko dobra zabawa. Nic więc dziwnego, że miejsce to przyciąga ludzi niczym światło ćmy. Jednym z nim jest dość naiwny wieśniak Zach, który postanawia rozpocząć w metropolii swoje nowe życie. Jego największym marzeniem jest dorównanie swojemu idolowi, największemu strażnikowi wszechczasów. Dlatego dołącza on do akademii Urban Interceptor, tamtejszej policji mającej zajmować się przestępstwami i występkami. Walka z przestępcami jest tu jednak tylko pretekstem do nowej formy rozrywki. Turyści obserwują bowiem na wielkich telebimach potyczki stróżów prawa i złoczyńców, dokonując zakładów kto wygra. Z każdą kolejną przeczytaną stroną albumu Urban tom 1 zagłębiamy się w tym szalonym i niezwykłym świecie. Podobnie jak bohater czujemy się przytłoczeni rozmiarem miasta i rozmachem całego przedsięwzięcia. Z czasem (podobnie zresztą jak Zach Buzz) dostrzegamy, że „rozrywka” jest jedynie wierzchnią warstwą lukru, pod którym kryje się mroczne, brudne i przerażające oblicze tego miejsca. Obraz postępującego zepsucia, gdzie krew, przemoc i śmierć są czymś codziennym i zupełnie naturalnym. Scenarzysta Luc Brunschwig kreśli tu dość rozbudowaną historię (pięć albumów),która potrafi być mocno intrygująca dla czytelnika. Nie jest to jednak pozycja dla kogoś, kto lubi mieć podane fakty na przysłowiowej tacy. Autor dość powoli przedstawia tu wykreowany świat, zarzucając czytelnika nowymi informacjami, śladami czy drobnymi retrospekcjami. Wszystko to należy traktować jako fabularne puzzle, z których stopniowo budowany jest większy i spójny obraz całości....