Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Im głębiej wciągała mnie w codzienne życie XIX wiecznej bułgarskiej wsi ta książka (a zostałam pochłonięta bez reszty),tym bardziej byłam zszokowana skutkami ślepego pędu za pieniądzem. Już na pierwszej stronie zostajemy porwani z naszej szarej codzienności w wir życia zwykłych ludzi, którzy mimo że żyli dziesiątki lat przed nami, a jednak swoimi zróżnicowanymi charakterami, chorobami, obawami o przyszłość, zachowaniami niekiedy przyprawiającymi o zawrót głowy i częste silne mrożenie całego ciała czytelnika , przypominają nam niestety nasze dzisiejsze dni. Bardzo współczuję losom młodziutkiej Sewdy i jej męża Stojka. Gdyby nie zaślepienie jej teścia za każdym banknotem i ciągłym bogaceniem się, nie doszłoby do tak straszliwej tragedii, która pomimo, że czytelnik będąc w centrum zdarzenia -chciał inaczej, niestety wydarzyła się. Sewda będąc posłusznie wychowaną w swoim rodzinnym domu, brała za wiele na swe barki z życia Jurtałanowa i jego rodziny. Przez 10 lat żyła w koszmarze, który osładzał jej tylko mąż. Trochę wynosiła się dumą nad mieszkańcami wsi -jakaż to ona jest super odlotowo wżeniona w syna Jurtałana, i wogóle jest "super kozak", ale jak wracała do domu, jej wysokie loty szybciutko opadały i kończyły trasę zmieniając się w baty i liczne cięgi psychiczne. Podziwiam ją ile wytrzymała. Nie zgadzam się z opisem książki, jakoby obawa przed utratą ziemi popycha kogoś do zbrodni. Popycha a i owszem, ale raczej ślepy, durny pęd za pieniądzem, oraz ogromna chciwość i pazerność - tak ja bym widziała ten opis. Uważam, że autor jak i jego dzieło "Synowa" powinni bardziej zostać nagłośnieni. Książka jest XIX wieczną perełką wśród książek. Ja osobiście nigdy jej nie zapomnę. Polecam każdemu czytelnikowi, gwarantując, że dobroduszna Sewda i wydarzenia ją otaczające zamrożą każdego, kto odważy się wyciągnąć dłoń po tę niepozorną malutką a wielką książeczkę..