Najnowsze artykuły
- ArtykułyIdziemy do lasu! Przegląd książek dla dzikich rodzinDaria Panek-Płókarz8
- ArtykułyAzyl i więzienie dla duszy – wywiad z Tomaszem Sablikiem, autorem książki „Mój dom”Marcin Waincetel2
- ArtykułyZa każdą wielką fortuną kryje się jeszcze większa zbrodnia. Pierre Lemaitre, „Wielki świat”BarbaraDorosz5
- ArtykułyStworzyć rzeczywistość. „Półbrat” Larsa Saaybe ChristensenaBartek Czartoryski16
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Valmiki
Źródło: http://www.pics22.com/pics/valmiki-jayanti/
1
7,8/10
Pisze książki: filozofia, etyka, religia
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,8/10średnia ocena książek autora
31 przeczytało książki autora
101 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Ramajana Valmiki
7,8
''Ramajana'' Valmikiego to staroindyjski epos powstały około VIII wieku p.n.e. choć nie ma jeszcze co do tego całkowitej pewności. Znacznie mniej znany niż greckie epopeje Homera, przynajmniej w naszym zakątku świata.
Jest to opowieść o księciu Ramie, półczłowieku półbogu, który na skutek intrygi swej macochy zostaje pozbawiony tronu i oddalony z dworu na czternaście lat tułaczki, w której towarzyszy mu żona Sita i jeden z braci Lakszmana. W jej trakcie poznajemy tamtejsze bóstwa, demony ich moce oraz inne stworzenia, ludy i plemiona zamieszkujące starożytne Indie. Co ciekawe wszystkie te istoty są bardzo do siebie podobne i trudno je od siebie odróżnić na pierwszy rzut oka. Demony - lud Rakszasów czy małpy - lud Vanarów, raz przybierają swoje prawdziwe powłoki, raz przypominają ludzi, a innym razem przeobrażają się w latające monstra wielkości góry, ale wszyscy tworzą społeczności, a nawet miasta identyczne ludzkim. Nie są także jednolici gdyż można znaleźć wśród nich postaci dobre i złe, honorowe i kłamliwe, chciwe i pokutujące za swoje dawne czyny...
Trudno jest jednoznacznie ocenić to dzieło ze względu na ciężki do przebrnięcia język, to spisany prozą, to wierszem... Jak to zwykle bywa w starożytnych opowieściach główna oś fabuły jest bardzo prosta, ale pełna metafor. Przeczytałem z ciekawości ponieważ lubię poznawać mitologię całego świata i chyba tylko takim osobom bym to polecił. W innym wypadku raczej nie znajdziecie tu dla siebie niczego ciekawego.
PS: Na pewno łatwiejsza do przyswojenia niż skandynawska ''Edda'', natomiast sumeryjski ''Epos o Gilgameszu'' czytało mi się o wiele przyjemniej. Wygląda na to, że nie zawsze starszy utwór znaczy mniej zrozumiały.