Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miewam opory przed czytaniem biografii, szczególnie biografii pisarzy, ponieważ zbędne wydaje mi się pokazywanie publiczności ich "ludzkiej" strony (idealistycznie twierdzę, że dzieło literackie jest bytem samym w sobie i na jego odbiór nie może wpłynąć wiedza, co pisarz jadł na śniadanie i czy bił swoją żonę). Choć oczywiście, jak niemal we wszystkich czytelnikach, gra we mnie przemożna ciekawość zajrzenia pod podszewkę twórczego procesu, więc czytam i biografie, choć zdecydowanie rzadko. Tyle, że ta pozycja to nie jest zwyczajna biografia, tylko gorzka opowieść dziewczyny, która miała szczęście i nieszczęście być córką wybitnego pisarza. To historia człowieka, który był pisarzem, ale także ojcem i mężem. Nie jest to hołd, raczej uczciwe i szczere rozprawienie się z tym czasem w życiu, w którym główną rolę odgrywają rodzice, a ich postawy, światopogląd, pasje i lęki mają ogromny wpływ na dalsze losy dzieci. Nie ma w tej książce ckliwości, patosu i nadmiernych hołdów, raczej próba zrozumienia i pogodzenia się z tym, że dla ludzi wybitnie utalentowanych, ich praca jest najważniejsza, a miłość do najbliższych bywa doceniona dopiero po latach i najczęściej w momentach odchodzenia. Autorka bardzo umiejętnie skomponowała tę książkę, zręcznie kładąc akcenty, wciąga nas do rodziny, ale nie zanudzając szczegółami, a kusząc anegdotami i opisami przygód ojca i swoich. I o ile — jak zawsze w przypadku biografii — mam wątpliwości, czy William Styron dałby przyzwolenie na wydrukowanie opisów swojego powolnego i chwilami dramatycznego odchodzenia, to jednak jest to piękne wyznanie miłości do ojca i świadectwo jego dobrego i owocnego życia.