Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Pozwól mi zostać” - sięgając po tą książkę, znałam tylko jej ogólny zarys. Wiedziałam, że mogę spodziewać się motywu straty i tak właśnie było. Mackenzie przeżyła ogromną tragedię, która zostawiła w jej sercu pustkę, ból i cierpienie. Patrząc na swoje odbicie w lustrze cierpiała dodatkowo widząc w sobie zmarłą bliźniaczkę. Ryan był odpowiednim człowiekiem, na odpowiednim miejscu. Stał się jej oparciem, rozumiał ją bo sam doświadczył w swoim życiu podobną stratę. Tak naprawdę jest to książka o dzieciach/ nastolatkach którzy w wieku 18 lat mierzą się z bardzo trudnymi emocjami. Próbują żyć mimo wszytko. Ich przyjaźń daje im siłę. Jest to także, historia o miłości która przebija się przez mrok i daje nadzieję. Książka jak dla mnie dla grupy wiekowej 16+. Autorka poruszyła ciężkie tematy: śmierci bliskiej osoby, depresji, braku zrozumienia otoczenia, poczucia bezsilności i bezwartościowości. Książka mimo trudnego motywu przewodniego napisana jest bardzo przystępnie i jest przede wszystkim ciepła. Ryan otula jak koc Mac, która tego potrzebuje jak nic innego w danym momencie. Jest jest buforem bezpieczeństwa. Myślę, że oboje byli dla siebie lekarstwem, w postaci przyjaciela, który wypełnił pustkę w sercu.