Najnowsze artykuły
- ArtykułyAzyl i więzienie dla duszy – wywiad z Tomaszem Sablikiem, autorem książki „Mój dom”Marcin Waincetel1
- ArtykułyZa każdą wielką fortuną kryje się jeszcze większa zbrodnia. Pierre Lemaitre, „Wielki świat”BarbaraDorosz5
- ArtykułyStworzyć rzeczywistość. „Półbrat” Larsa Saaybe ChristensenaBartek Czartoryski15
- ArtykułyNagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego: poznaliśmy 10 nominowanych tytułówAnna Sierant15
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Waldemar Sikorski
1
6,6/10
Pisze książki: sport
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,6/10średnia ocena książek autora
15 przeczytało książki autora
8 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Budo: japońskie sztuki walki
Stanisław Tokarski, Waldemar Sikorski
6,6 z 10 ocen
22 czytelników 1 opinia
1988
Najnowsze opinie o książkach autora
Budo: japońskie sztuki walki Stanisław Tokarski
6,6
Kompendium wiedzy o japońskich sztukach walki, zawierające sporo przydatnych informacji.
"Budo. Japońskie sztuki walki" to książka na pozór leżąca poza zakresem moich zainteresowań. Nie jest to powieść, ani nawet reportaż, ale niezbyt długi przewodnik po filozofii oraz historii japońskich sztuk walki. Autorzy krótko charakteryzują techniki, wymieniają wielkich mistrzów czy twórców, dołączają także rys historyczny.
Najwięcej miejsca, czego można by się spodziewać, zajmują rozdziały poświęcone aikido oraz karate, które cieszyły się w latach 80. (a myślę, że obecnie również) największą popularnością w Polsce. Być może te dwie szkoły są najlepiej udokumentowane, może kierowano się poczytnością - ciężko mi ocenić. Troszkę nad tym ubolewam, bo chciałabym się więcej dowiedzieć choćby o technikach łuczniczych, które wydały mi się bardziej interesujące w trakcie lektury.
Autorzy na każdym kroku podkreślają także, że większość szkół "budo" za swój początek i cel obierała osiągnięcie harmonii, jedności i skupienia. Wspominają, że niesienie śmierci często nie było celem; Japończykom chodziło raczej o doskonalenie umiejętności, samorozwój i wreszcie osiągnięcie mistrzostwa.
Panowie Sikorski i Tokarski poruszają kwestie westernizacji Japonii oraz zanikania tradycyjnych samurajskich wartości w japońskim narodzie. Wspominają także o usilnym, czasami sztucznym i przesadnym, dążeniu polskich szkół sztuk walki do bycia "japońskimi" - co realizowane jest źle, ponieważ wspomniana "japońskość" nie zależy od ilości japońskich kaligrafii powieszonych na ścianach szkoły. Problemy są jednak tylko sygnalizowane.
Czy warto się zapoznać? Owszem, jeśli interesuje Was szeroko pojęta kultura Japonii. Z lektury można wyciągnąć spoko przydatnych informacji, ale po bardziej szczegółową charakterystykę należy udać się do innych pozycji.