Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna historia ocalonej z Holocaustu, tym razem zilustrowana ciekawą kreską syna głównej bohaterki komiksu (właściwiej byłoby chyba napisać: powieści graficznej). Kto poznał wiele takich historii, ten nie będzie zaskoczony: wschodnie kresy Rzeczypospolitej, Żydzi, Polacy, Ukraińcy, potem Niemcy i Zagłada. Odrobina żydowskiej mistyki (siostrę głównej bohaterki ratuje anioł!),trochę talmudycznych mądrości, jest nawet przewrotny humor (brat bohaterki wymawia się od służby w radzieckim wojsku, pozwalając sobie wytatuować na przedramieniu obozowy numer - niby z Auschwitz). Ci, którzy przeżyli, zawdzięczają to własnej determinacji, szczęściu, dobrym ludziom. Raził mnie słaby styl tekstów, chociaż rozumiem powód - autor po prostu zilustrował wspomnienia swojej matki. Prostej, żydowskiej kobiety ze wschodnioeuropejskiego miasteczka Germanówka. Raziła pewna powierzchowność, zarówno w przedstawianiu wydarzeń, jak i postaci. Od książki w założeniu dokumentalnej oczekuje się pewnej głębi i rzetelności historycznej. A tu mamy Holocaust w wersji pop. Masz godzinkę? Przejrzyj komiks i dowiedz się, jak to było. Ale może nie powinnam tak pisać. W koncu każda pojedyncza historia ocalenia to personalny i rodzinny dramat. Autor "Córki Mendla" postanowił w taki właśnie sposób go udokumentować. Najpewniej dla siebie i swoich potomków. Po to, by pamięć przetrwała. Z każdej przeczytanej książki (nawet graficznej) coś się dla siebie wynosi. Z "Córki Mendla" dowiedziałam się co nieco o mentalności pobożnych, wschodnioeuropejskich Żydów. Historia małżeństwa rodziców bohaterki książki oraz jej relacja z ojcem i matką to dla mnie najciekawsza część "Córki Mendla".