Najnowsze artykuły
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz4
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński40
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jerzy Mioduszewski
Źródło: http://www.math.us.edu.pl/ztg/mioduszewski/zd39.jpg
Znany jako: prof. dr hab. Jerzy MioduszewskiZnany jako: prof. dr hab. Jerzy Mioduszewski
6
6,2/10
Pisze książki: informatyka, matematyka, pozostałe
Urodzony: 25.12.1927
Polski matematyk i historyk matematyki, profesor Uniwersytetu Śląskiego.
Jest absolwentem Uniwersytetu Wrocławskiego, uczniem profesora Bronisława Knastera, pod kierunkiem którego pisał pracę magisterską a następnie dysertację doktorską. We wrocławskiej uczelni rozpoczął i kontynuował działalność akademicką, przechodząc kolejno stopnie naukowej ścieżki, najpierw jako asystent i adiunkt, a w końcu docent. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1976 roku. W 1967 roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną w działającej wówczas w Katowicach Filii Uniwersytetu Jagiellońskiego, która w rok później - po połączeniu z Wyższą Szkołą Pedagogiczną - została przekształcona w Uniwersytet Śląski. Wraz z profesorem Markiem Kuczmą i skupionymi wokół niego matematykami włączył się w proces tworzenia silnego ośrodka matematycznego na Górnym Śląsku. W 1967 roku utworzył Seminarium Topologiczne, którym kierował przez wiele lat, a które w nieco zmienionej formie istnieje do dnia dzisiejszego. Utworzył grupę naukową znaną i cenioną zarówno w kraju, jak i za granicą. Jest niekwestionowanym autorytetem w zakresie topologii, w szczególności topologii przestrzeni euklidesowych; prowadził także badania w zakresie teorii funkcji rzeczywistych i funkcji analitycznych. Jego pozycję naukową w środowisku matematyków potwierdza istnienie "przestrzeni Mioduszewskiego". Taką nazwę na określenie pewnego obiektu w teorii kontinuów zaproponowali matematycy holenderscy i nazwa ta przyjęła się powszechnie w terminologii matematycznej. W uznaniu wybitnych osiągnięć naukowych i dydaktycznych w 2004 roku został uhonorowany uniwersytecką Nagrodą "Pro Scientia et Arte" przyznaną "za wybitne osiągnięcia w dziedzinie matematyki, zwłaszcza za nowatorskie prace wprowadzające nowe odkrycia do światowej matematyki (tzw. przestrzeń Mioduszewskiego) oraz inspirujące dalsze poszukiwania wśród przedstawicieli tej dziedziny wiedzy".
Jest absolwentem Uniwersytetu Wrocławskiego, uczniem profesora Bronisława Knastera, pod kierunkiem którego pisał pracę magisterską a następnie dysertację doktorską. We wrocławskiej uczelni rozpoczął i kontynuował działalność akademicką, przechodząc kolejno stopnie naukowej ścieżki, najpierw jako asystent i adiunkt, a w końcu docent. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1976 roku. W 1967 roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną w działającej wówczas w Katowicach Filii Uniwersytetu Jagiellońskiego, która w rok później - po połączeniu z Wyższą Szkołą Pedagogiczną - została przekształcona w Uniwersytet Śląski. Wraz z profesorem Markiem Kuczmą i skupionymi wokół niego matematykami włączył się w proces tworzenia silnego ośrodka matematycznego na Górnym Śląsku. W 1967 roku utworzył Seminarium Topologiczne, którym kierował przez wiele lat, a które w nieco zmienionej formie istnieje do dnia dzisiejszego. Utworzył grupę naukową znaną i cenioną zarówno w kraju, jak i za granicą. Jest niekwestionowanym autorytetem w zakresie topologii, w szczególności topologii przestrzeni euklidesowych; prowadził także badania w zakresie teorii funkcji rzeczywistych i funkcji analitycznych. Jego pozycję naukową w środowisku matematyków potwierdza istnienie "przestrzeni Mioduszewskiego". Taką nazwę na określenie pewnego obiektu w teorii kontinuów zaproponowali matematycy holenderscy i nazwa ta przyjęła się powszechnie w terminologii matematycznej. W uznaniu wybitnych osiągnięć naukowych i dydaktycznych w 2004 roku został uhonorowany uniwersytecką Nagrodą "Pro Scientia et Arte" przyznaną "za wybitne osiągnięcia w dziedzinie matematyki, zwłaszcza za nowatorskie prace wprowadzające nowe odkrycia do światowej matematyki (tzw. przestrzeń Mioduszewskiego) oraz inspirujące dalsze poszukiwania wśród przedstawicieli tej dziedziny wiedzy".
6,2/10średnia ocena książek autora
10 przeczytało książki autora
27 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Continuity. Eleven sketches from the past of Mathematics
Jerzy Mioduszewski
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2016
Matematyka przełomu XIX i XX wieku. Nurt mnogościowy
Jerzy Mioduszewski
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
1992
Najnowsze opinie o książkach autora
Cztery szkice z przeszłości matematyki Jerzy Mioduszewski
5,8
Książeczka z dosyć specyficznej dziedziny, mianowicie z historii matematyki. Autor daje cztery szkice o wybitnych matematykach z przeszłości. Pierwszy jest o Eulerze, drugi o Cantorze i Dedekindzie, twórcach teorii mnogości, trzeci o jednym z twórców polskiej szkoły matematycznej, Wacławie Sierpińskim, czwarty zaś o historii polskiej matematyki w latach międzywojnia.
Czytanie jej wymaga pewnej wiedzy historycznej i matematycznej a autor nie ułatwia zadania. Na przykład w rozdziale o powstawaniu teorii mnogości, raz daje głos Cantorowi, raz Dedekindowi, ale czytelnik sam się musi rozeznać kto jest kto. Zaś w rozdziale o Eulerze, autor pisząc o problemie mostów królewieckich, rozwiązanym przez Eulera, nie daje obrazu tych mostów, brak ilustracji w książce uważam za jej wadę, bo ma ona przecie chyba charakter popularny .
Z jednej strony jest to lektura bardzo ciekawa, pokazuje jak matematycy rozumieją i uprawiają matematykę, z drugiej strony mnogość dygresji, rwany styl, zakładanie wiedzy matematycznej czytelnika, czynią tą książkę lekturą trudną, nie dla każdego.
Mam wrażenie że autor chciał w tej książce popisać się swoją niewątpliwą erudycją. Mamy tu rozważania filozoficzne, historyczne, matematyczne, ale wszystko to jest nieco chaotyczne. Poza tym do jej zrozumienia trzeba mieć naprawdę bardzo dobre przygotowanie matematyczne.
Polecam tylko amatorom przedmiotu.