Jesteśmy społecznością, która kocha książki

******* Hania przeniosła się na Podlasie, gdzie zaczęła pracować w "Zakątku" - domu opieki dla starszych osób. Jakże to była inna praca od tej w szpitalu, w którym była tylko co chwilę upominana i wykorzystywana. Hania posiadała pewien dar - umiała przewidzieć przyszłość i miewała przeczucia. Niestety nie potrafiła nad nim zapanować. Czas wypełniała jej opieka nad podopiecznymi, spotkania z Emilem, jej ukochanym oraz wizyty u cioci Małgorzaty - siostry jej zmarłej mamy, która rozumiała ją jak nikt inny. Sama posiadała ten sam dar, co siostrzenica, z ta różnicą, że ona umiała z niego korzystać. Pewnego dnia nad Zakątkiem zawisną czarne chmury... Czy uda się uratować miejsce, które Hania pokochała? Czy Emil jest miłością jej życia? ******** Historia Hani jest piękna i wartościowa. Pokazuje, że każdemu należy się szacunek - i starszym i młodszym; ale przede wszystkim uświadamia, że swojego przeznaczenia nie da się oszukać, tylko trzeba starać się go zaakceptować. Pani Monika ma lekkie pióro, obydwie części czyta się bardzo szybko i przyjemnie ❤ Autorka stworzyła bardzo sympatycznych bohaterów i cudnego psa Tota, który odegrał w historii bardzo ważną rolę 🤫 Czy ja chciałabym mieć taki dar? Nie wiem, z jednej strony dobrze mieć przeczucia, ale czasami wizje katastrof, które mają się zdarzyć w przyszłości już nie brzmi tak pozytywnie. Rozumiałam bohaterkę, że bała się tej swojej przypadłości i na początku ją wypierała. Hania była bardzo empatyczna i miała dobre serce. Całkiem inaczej wyglądałaby sprawa z darem, gdyby posiadała go osoba gruboskórna.... tylko czy Hania nie jest właśnie najbardziej odpowiednią osobą przez tę jej łagodną naturę? Ona zawsze starała się każdemu pomóc. Czy poradzi sobie ona z tym swoim darem, zaakceptuje i będzie umiała z niego korzystać? - tego dowiecie się sami, zanurzając się w tę pięknie napisaną powieść ❤ Polecam ❤