- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Walter Dean Myers
Przyszedł na świat w Wirginii Zachodniej, ale dorastał w nowojorskim Harlemie. W wieku 17. lat porzucił naukę i zaciągnął się do wojska. Pierwszą książkę opublikował w wieku 31 lat. Tworzył głównie literaturę dla dzieci i młodzieży. W 2000 r. uhonorowany Nagrodą im. Michaela L. Printza. W 2012 r. roku wybrano go Ambasadorem Literatury Dziecięcej/Młodzieżowej przy Kongresie USA. Wybrane książki: "The Life of a Harlem Man" (1968),"The Young Landlords" (1979),"Won't Know Till I Get There" (1982),"Scorpions" (1990),"Dope Sick" (2009),"Darius & Twig" (2013). Żona: Constance (do 01.07.2014, jego śmierć),3 dzieci: córka Karen i 2 synów: Christopher Dean oraz Michael.http://walterdeanmyers.net/
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Chyba wreszcie zrozumiałem, dlaczego wybucha tu tyle bójek. W areszcie człowiek ma tylko to, co na powierzchni, to, jak inni nas widzą i co ...
Chyba wreszcie zrozumiałem, dlaczego wybucha tu tyle bójek. W areszcie człowiek ma tylko to, co na powierzchni, to, jak inni nas widzą i co o nas mówią. A kiedy ta powierzchnia to jedyne, co masz, musisz jej bronić.
osób to lubiCzasami czuję się, jakbym znalazł się nagle w filmie. Dziwnym, bez fabuły i początku. Takim czarno-białym z ziarnistym obrazem. Niekiedy kam...
Czasami czuję się, jakbym znalazł się nagle w filmie. Dziwnym, bez fabuły i początku. Takim czarno-białym z ziarnistym obrazem. Niekiedy kamera przesuwa się tak blisko, że nie można rozpoznać, co się dzieje, wtedy słucham tylko ścieżki dźwiękowej i domyślam się, o co chodzi. (...) Tutaj nie chodzi o kraty i pozamykane drzwi, raczej o samotność, kiedy tak naprawdę nie jest się samemu. I o strach, który czuje przez cały czas.
osób to lubi