Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Dawnych źródeł czar" Można ufać pewnym wydawnictwom w ciemno, ale nie warto. Przykładem niech będzie ta książka. Wydana wzorowo, w końcu to Napoleon V. Twarda oprawa, dobry papier i szyty grzbiet robi wrażenie. Gorzej gdy przejdziemy do treści. Już wstęp zapalił mi kilka lampek ostrzegawczych. Autor pisze, że oparł się tylko na źródłach radzieckich i polskich, oraz NIEZBĘDNYCH niemieckich. Od razu sięgnąłem po ich wykaz i lekko się załamałem. Najmłodsze materiały źródłowe datowane są na lata siedemdziesiąte ubiegłego wieku. Ze wstępu możemy się dowiedzieć również, że edycja niektórych ważnych książek jest planowana na rok 1983 w naszym kraju. Mam wrażenie, że drukując tą książkę nikt nie pokusił się nawet o drobną korektę. Myślałem, że może chodzi tylko o wstęp. Niestety nie... Z rozdziału dotyczącego "Charakterystyki Obszaru Operacyjnego" możemy przeczytać o "piastowskim nurcie Odry" i słusznym powrocie na linię Odry i Nysy. Dalej czytamy o miejscowościach położonych w dzisiejszym NRD... Analiza polityczna mówi nam, że po wyzwoleniu Państw przez wojska Radzieckie dokonały one słusznej i oczekiwanej transformacji demokratycznej. Nieco dalej mamy przykłady jedności alianckiej, która trzymała się tylko dzięki słusznej polityce Związku Radzieckiego. Niestety takich kwiatków jest cała masa... Publikacja z wszech miar przestarzała. Nie dowiemy się z niej na pewno o potknięciach Armii Czerwonej podczas walk o Odrę. Nawet szturm Żukowa na wzgórza Seelow jest wybielony i przedstawiony jako pasmo sukcesów z drobnymi trudnościami. Wybrane i dostępne dla autora źródła są obarczone błędem propagandy. W czasach kiedy autor pisał swoją książkę tylko takie były dostępne. Szkoda, bo po upadku ZSRR otworzyły się archiwa i zarówna autor jak i wydawca miał czas na poprawę swojego dzieła. Książka "Bitwa o Odrę..." jest bowiem kompilacją wydanych wcześniej prac autora w wydawnictwie Bellona. Za czasów kiedy komuna trzymała się mocno... Nie polecam, lepiej sięgnąć po dużo nowsze publikacje zupełnie odmiennie przedstawiające zmagania. Choćby "Żukow na linii Odry. Rozstrzygająca bitwa na przedpolach Berlina" Tony Le Tissier.