Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kim jest Ilona Felicjańska? Urodziła się w 1973 roku w Łasku. Została II wicemiss Polonia. Brała udział w pokazach pret-a-porter. Zajmowała się także promowaniem wielu produktów. Założyła fundację „Niezapominajka”, by pomagać osobom chorym. Występowała w VIII edycji programu Taniec z gwiazdami. W 2010 roku spowodowała kolizję pod wpływem alkoholu… Książka „Cała prawda o…” to całe życie Felicjańskiej przedstawione w wywiadzie. Aneta Pondo, która jest dziennikarką oraz redaktorem naczelnym czasopisma „Miasto Kobiet” rozmawia z Ilona na temat jej życia. Jest to zlepek wywiadów przeprowadzanych w różnych miejscach przez około 100 dni. Modelka odpowiada na pytania trudne, takie aby czytelnicy zrozumieli co działo się z Felicjańską, że jej życie wygląda aktualnie tak, a nie inaczej. Zanim zabrałam się za tę książkę, przeczytałam w Internecie kilka recenzji. Były one pozytywne, dlatego myślałam że i mi się spodoba. Jednak zamiast współczuć Ilonie, zauważyłam, że robi z siebie ofiarę. Na początku byłam nastawiona optymistycznie. Pierwsze pytania dotyczyły modelingu. Wtedy to opowiada, jak wygląda rzeczywistość na wybiegu. Kolejne odpowiedzi dotyczą jej kariery, małżeństwa, fundacji. Gdy spowodowała kolizję i przyznała się do tego, że jest uzależniona od alkoholu ludzie się od niej odwrócili. Teraz następuje ten moment, kiedy powinnam się zlitować. Do tego nie doszło, ponieważ według mnie Felicjańska była sama sobie winna. W świecie show-biznesu była to sensacja. Podziwiam ją za to, że przyznała się do tego, iż pije. Odpowiada szczerze na każde pytanie. Chyba nawet zbyt dokładnie. Pewne wypowiedzi są zbędne, które mogłaby zachować dla siebie. Mam na myśli np. to zdanie: „... kazał sobie robić laskę, bo jestem jego żoną i to mój obowiązek”. Czy czytelnika interesuje to, co mówił jej mąż w łóżku? Wcześniej nie interesowałam się życiem modelki. Książkę przeczytałam, dlatego że opis był bardzo zachęcający. Faktycznie życie Ilony nie było usłane różami, jednak każdy z nas ma jakieś problemy. Nie ona sama na tym świecie zmaga się, np. z alkoholizmem. Wiem, że Felicjanska chciała pokazać, co było przyczyną uzależnienia, jej problemów w domu i pracy. Choć pomagała ludziom potrzebującym, to po kolizji pozostała sama. Rozumiem, że mogło ją to zaboleć, jednak ta książka to wołanie: „Zobaczcie, jak przez was cierpię”. Podczas czytania miałam wrażenie, że ona chce za wszelką cenę zwrócić uwagę na swój stan psychiczny. Ilona oskarża każdego, ale nie siebie. Była afera z nagimi fotkami. Mogła liczyć się z tym, że w końcu trafią do gazety. Jednak ona każdy swój błąd tłumaczy tym, że była samotna. Jak dla mnie nie jest to zbyt interesująca książka. Nie znałam dokładnie historii Felicjańskiej. Po tej lekturze widzę, że jest to kobieta, która w ogóle nie radzi sobie w życia, a całą winę zrzuca na rodzinę oraz znajomych. „Cała prawda o..” to obszerny wywiad, który nie jest wart jakiejkolwiek uwagi.