Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Uczestnicząc w grze" to poradnik dla drużynowego drużyny starszoharcerskiej, jak mówi sam tytuł. Każdy kandydat na instruktora tej metodyki musi się z nim zapoznać. Na pewno zdarzają się osoby, które podchodzą do jego lektury z trudem, spodziewając się nudnej i rozwlekłej gadaniny, jak wielką odpowiedzialność ponosi drużynowy za swoich podopiecznych i jakie dokumenty musi składać do komendy swojego hufca. Tym, którzy nie przywykli do czytania, powiem, że naprawdę nie ma się czego bać. Lektura tej pozycji to czysta przyjemność. Do niewątpliwych plusów publikacji na pewno należy forma wydania. Przejrzysty, schematyczny, kolorowy, dobrze napisany - wszystko od razu trafia do czytelnika, czyta się też z łatwością - nawet fragmenty z kodeksu karnego. Poruszone zostają wszystkie ważne kwestie i to w odpowiedniej kolejności - od definicji drużyny i celów wychowawczych ZHP, przez skrócony zarys wszystkich metodyk i dokładny opis metodyki HS, prowadzenie drużyny, stosowanie systemu zastępowych, aż po odpowiedzialność karną drużynowego i zastanowienie się nad najczęstszymi problemami wychowawczymi, z którymi borykają się instruktorzy. W poradniku pojawia się bardzo wiele wstawek z ważnych dokumentów - statutu ZHP, kodeksu karnego i wszystkich innych, które dotyczą instruktora. Po lekturze "W poszukiwaniu przygody" młody człowiek wie dokładnie, do czego zobowiązuje się jako instruktor, biorąc odpowiedzialność za grupę nastolatków, które tworzą razem z nim jedną drużynę, zna swoje prawa i obowiązki, żadna kwestia nie pozostaje wypełniona wątpliwościami - a niektórzy nawet nie pomyśleliby, że nad niektórymi sprawami też muszą pomyśleć jako opiekunowie niepełnoletnich osób. Swoją opinię opieram głównie na tej, jaką wypracowałam sobie po przeczytaniu poradnika dla metodyki H z tej samej serii - a jest między nimi wyraźna różnica. Przede wszystkim, tutaj metodyka, której to wszystko dotyczy, została lepiej opisana. Choć może nie lepiej, a dokładniej, wyraźniej ją przedstawiono. Fakt, u HS już wyraźniej widać, że nie są to małe dzieci, że zaczynają samodzielnie myśleć i zastanawiać się, podważać wszystkie obowiązujące prawa, p o s z u k u j ą. HSy łatwiej zdefiniować i zobrazować. Ten poradnik, cały, nie tylko we fragmentach, które wprost mówią o tym, co charakteryzuje HSy, to istny majstersztyk - takie poradniki to można czytać, nawet po kilka razy. Wszystko jest dokładnie wyłożone, temat został wykorzystany w 100% - a lektura jeszcze tylko pobudza ciekawość instruktora, a nie ją ucisza. Po przeczytaniu zna tę metodykę, rozumie, c z u j e - i zakochuje się w niej. Co dość wyjątkowe dla poradników, ten, oprócz wiedzy, pozostawia w czytelniku poczucie jak skomplikowana jest jego praca - oraz jak cudowna i ważna. Lektura jest obowiązkowa, nie tylko wobec Komisji Stopni Instruktorskich, ale i sumienia kandydata na pierwszy stopień instruktorski. Jest uzupełnieniem i podsumowaniem wszystkiego, o czym się myśli jako o byciu przewodnikiem. Dopiero po przeczytaniu tej książki można sobie powiedzieć definitywnie: "Tak, chcę".