Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po sukcesie historii o Bridget Jones, jak grzyby po deszczu powstają książki utrzymane w zbliżonym klimacie i oparte na podobnym pomyśle fabularnym. Książka Mazarine Pingeot idealnie wpisuje się w ten trend, przenosząc swą bohaterkę we francuskie realia. Josephine ma 37 lat, jest autorką książek dla młodzieży i wykładowcą filozofii. Ma dwóch uroczych synków i jednego denerwującego eksmęża. Zdecydowanie nie cierpi na nadmiar gotówki, więc wizja zerwania kontraktu w wydawnictwie nie wydaje się zbyt różowa. Jest jednak bardzo prawdopodobna, bo Josephine jakoś nie może dogadać się ze swoim nowym szefem, co jednak nie przeszkadza jej skrycie o nim marzyć. ;) Książka Mazarine Pingeot z założenia miała być zwariowaną, autoironiczną komedią. Mam z nią jednak pewien problem… ja w ogóle się nie śmiałam… I nie wynika to z pewnością z mojego braku poczucia humoru, ale może raczej z kreacji samej bohaterki. Zachowanie Josephine, jak i ona sama, może momentami są zabawne, ale to poczucie znacznie przyćmiewa irytacja. Ta bohaterka mnie po prostu denerwowała, a że dodatkowo jest narratorką, całość naprawdę nie okazała się zbyt przyjemna. Nudził mnie jej rozwlekły, bardzo dygresyjny styl wypowiedzi. Sprawiał on, ze książka wydaje się być tak naprawdę o niczym, jest przegadana, a wydarzenia gubią się gdzieś w morzu refleksji Josephine. Jest mi bardzo przykro, że książka mnie nie zachwyciła, a wręcz rozczarowała. Może ja po prostu nie umiem zrozumieć poczucia humoru autorki;)) Albo to nie był dobry moment na tego typu lekturę.;) Książka ma jednak jedną, podstawową zaletę – jest ślicznie i niezwykle starannie wydana. :)