Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zawiodłem się na tej książce. Tego typu podróżniczy esej powinien zawierać w moim odczuciu trochę historii, opisy krajobrazów, jakąś zaskakującą lokalną opowieść i garść niebanalnych przemyśleń Autora. Tu i tak najlepiej wypadły opisy przyrody... Temat został w moim odczuciu po prostu zmarnowany. Wspomnienia Rady o jego pobytach na plaży w latach 60. i 70. są nudnawe, w ekskursach historycznych sporo jest błędów, a dodatkowo jeszcze lewicowe nastawienie w klasycznym wykonaniu: ci, którzy nie chcą przyjmować imigrantów to neofaszyści, w Słowenii mamy do czynienia z rasizmem wobec Albańczyków i Macedończyków (sic!),a podczas wojny mordowali hitlerowcy/naziści, a nie Niemcy. Do tego Autor co rusz wraca do jakiejś koncepcji granicy kulturowej, raduje go bardzo niegdysiejsza wielokulturowość tamtejszych miast (które wprawdzie do XIX w. były w przeważającej mierze po prostu włoskie),a boli nacjonalizm (choć bardziej serbski w latach 90. niż wcześniejszy d'Annunzia). Byłem raz w Dalmacji, bardzo miło to wspominam i to, co Rada pisze o tych terenach w najmniejszym stopniu nie oddaje ich specyficznego uroku. Wciąż mówi o tych samych rzeczach, nie rozumie problemów narodowych XIX-XX wieku (choć wiele jest na ich temat),a książka jako całość nie jest dobrze skomponowana. "Dunaj. Opowieść o ludziach znad wielkiej rzeki" Nicka Thorpe'a, inna pozycja z serii Mundus, miała przynajmniej za zasadę organizującą tekst podróż w górę Dunaju. A tutaj? Naprawdę słabiutko: nie polecam. Tomasz Babnis