Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Szału ni mo"! Jest za to szaleńczy nadmiar zdarzeń,istot i ogólne uczucie irytacji po zakończeniu lektury. Nie można tej mandze zarzucić braku akcji, bo akcja jest wręcz nieustanna, przez co męcząca co z resztą widać po wiecznie zszokowanych minach dwóch głównych bohaterów (oni chyba też są tym zmęczeni :P. (SPOILER--->)Kiedy już przebrnęłam przez płatnych morderców, tratujące wszystko stada koni, welociraptory, mechanicznego, dymiącego geparda, który nie wiedzieć czemu ciągnie pociąg, rebeliantów, jednorożca, robotóy w ciałach ludzi, ludzi w ciałach robotów oooraz robotów w ciałach robotów (a to wszystko jedynie w 2 tomach!) miałam nadzieję, że chociaż dowiem się tego do czego dążyła cała ta przesycona fabuła, czyli tożsamości tytułowego bohatera... Otóż nie! Rappa zrobił mnie w konia stwierdzając, że już go to nie obchodzi! Bo teraz woli sprawdzić kim może być i co lubi! Litości...