Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobno sława jest przyczynkiem do powstania każdej biografii. Sława Rodmana wyszła daleko poza grono fanów koszykówki, wrosła w popkulturę. Dziwi mnie fakt, że sztab ludzi pracujących dla Robaka - osoby świadomej mechanizmów marketingu, na długo przed erą Internetu, blogów, insta itp. - pozwolił wydać tak słabą książkę. To nie spowiedź kontrowersyjnego showmana, to nie zapis jego wewnętrznej przemiany. Książka wypełniona jest przechwałkami na temat ilości wypitego alkoholu, godzin nieustannego imprezowania, wydanych pieniędzy czy ilości kobiet. Są jeszcze burzliwe dzieje związków z Madonną, Carmen Electrą i Michelle Moyer. O ból głowy przyprawiają wytłuszczone w ramkach złote myśli typu: ”miłość to miłość” czy “życie to suka, suko”. A gwoździem do trumny jest stwierdzenie z ostatnich stron, że Rodman stał się wzorem do naśladowania… Chyba zmysłu autokreacji wizerunku i wykorzystania go w świecie reklamy. Książka nie daje szansy na zrozumienie Rodmana. Odmalowuje go jako zagubionego człowieka, który balansuje na krawędzi autodestrukcji.