Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Według Urzędu Statystycznego, na emigracji obecnie żyje około dwóch milionów Polaków. W przeważającej większości są to wyjazdy mające przyczynę ekonomiczną. Boom emigracyjny mający miejsce po 2004 roku przywiódł na Wyspy Brytyjskie wielu naszych rodaków. Jednym z nich jest autorka książki „Wot. 4” Maria Budacz. W reportażowy sposób w formie tekstowych migawek opowiada ona na temat życia imigrantów, sposobu oceniania ich przez obywateli Zachodu, ogólnych wniosków na ten temat. Zakres jest bardzo szeroki. Od naszych cech narodowych do upijających się Brytyjczyków w Polsce. Dzięki pani Budacz możemy podpatrzeć Polaków, którym się w UK udało i takich, którzy sobie nie radzą; takich, którzy za Polską tęsknia i takich, którzy zmieniają imiona i nazwiska na brzmiące angielsko. Podczas czytania wciąż nasuwały mi się porównania do literatury imigracyjnej Manueli Gretkowskiej i Janusza Głowackiego. Z biegiem tekstu okazało się, że nie bezpodstawnie, bowiem Maria Budacz zna twórczość obu autorów (jakże by nie!). Mistrza Głowackiego nie mam śmiałości z kimkolwiek konfrontować, ale Pani Gretkowska wychodzi z tej konkurencji (w której nieświadomie bierze udział) jako przegrana. Tak, tak! Maria Budacz, debiutująca na rynku księgarskim, okazuje się bystrym obserwatorem życia codziennego, inteligentnie i w bardzo dobrym stylu przedstawiająca swe spostrzeżenia i przemyślenia. Pisze z naprawdę wielkim smakiem. Jest tu sens, zaciekawienie, wysoki poziom, błyskotliwe opinie. Przyjemnością jest obcowanie z tą lekturą. „Wot. 4” mogłam przeczytać dzięki uprzejmości jednego z czytelniczych portali, który obdarował mnie książką, ponieważ ze względu na wysoką cenę okładkową 30 zł za pozycję 120-stronicową w miękkiej okładce, sama nie dałabym nieznanej autorce możliwości zachwycenia mnie stylem pisarskim. Zachęcam wszystkich do przeczytania pozycji o tajemniczym tytule „Wot. 4”.