Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chicago boy posiadający salon przyozdobiony nagrodą nobla wymienia swoje słodkowodne poglądy z innym, mniej udekorowanym chicago boyem. W oficjalnej recenzji wyczytałem, że wymiana owa jest pasjonującą, co mnie jednak wydaje się sporą przesadą. Liczyłem, naiwne cielę na zdecydowanie większą błyskotliwość tegoż ping-ponga, no bo jak "nieoczywistości" to i pewnie można się lekko spodziewać stawiania świata na głowie, a przynajmniej radykalnego obtłukiwania go z obowiązujących dogmatów. Tymczasem poza może dialogiem o wielożeństwie żadne tego typu olśnienia mnie w związku z czytaniem tej książki nie napotkały. Nudy.