Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zbigniew Żyszkowski urodził się 10 czerwca 1910 r. w Warszawie. Po ukończeniu gimnazjum im. A. Mickiewicza rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. W 1934 roku uzyskał tytuł inżyniera elektryka. Życie zawodowe rozpoczął pracą w Państwowych Zakładach Tele- i Radiotechnicznych, gdzie został kierownikiem działu elektroakustyki, zajmującego się badaniami nad konstrukcją mikrofonów, słuchawek i głośników. Problematyką elektroakustyczną zajmował się przez cały okres swojej zawodowej kariery. Po wybuchu wojny w 1939 r. przedostał się na Węgry, a następnie do Francji i Anglii jako żołnierz Wojska Polskiego. Po przejściu przeszkolenia spadochronowego został oddelegowany do Armii Brytyjskiej w Londynie, gdzie zajmował się konstrukcją urządzeń radarowych. Jednocześnie, korzystając z dostępu do najnowszej literatury fachowej, rozpoczął samodzielne studia nad teorią układów akustycznych. Po powrocie do kraju w 1947 r. związał się z Politechniką Wrocławską. Pełnił kolejno funkcje adiunkta, zastępcy profesora i kierownika Katedry Teletransmisji Przewodowej, a od 1954 r. profesora nadzwyczajnego. W latach 1952-1954 i 1960-1968 był Dziekanem Wydziału Łączności Politechniki Wrocławskiej, w latach 1958-1959 prorektorem. Z Jego inicjatywy w 1968 r. powstał Instytut Telekomunikacji i Akustyki; był jego pierwszym dyrektorem oraz kierownikiem Zakładu Elektroakustyki, a następnie Seminarium Elektroakustyki. Prof. Żyszkowski jest autorem licznych prac naukowych, w tym 10 książek, z których najbardziej znana jest książka Postawy elektroakustyki, która doczekała się trzech wydań (lata 1953, 1966, 1984). Każde wydanie było uzupełniane o prezentację nowych osiągnięć w tej szybko zmieniającej się dziedzinie wiedzy. Prof. Z. Żyszkowski wypromował 12 doktorów nauk technicznych. Wśród wychowanków czterech zostało profesorami, zaś trzech doktorami habilitowanymi. Tytuły profesorskie i stopnie doktora habilitowanego mają już wychowankowie doktorów wypromowanych przez prof. Żyszkowskiego. Można więc powiedzieć, że prof. Żyszkowski jest twórcą wrocławskiej szkoły elektroakustyki. Za swoją działalność był odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i tytułem Zasłużonego Nauczyciela. Został wpisany na listę zasłużonych dla Politechniki Wrocławskiej. Przeszedł na emeryturę w 1985 r. Prof. Z. Żyszkowski zmarł w roku 1988. Dla uczczenia Jego pamięci sala konferencyjna 105 w budynku C5 Instytutu Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki, została nazwana imieniem prof. Z. Żyszkowskiego.http://