Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia Słowika opisana, wydaje mi się, nie tyle z jego punktu widzenia, co z zamierzeniem postawienia go w świetle prawego, religijnego, wiernego i kierującego się swoimi zasadami człowieka, który przypadkowo i za niewinność kilkukrotnie trafiał za kratki. Po przeczytaniu książki mam wrażenie, że autor nie był ze mną szczery, a jak wspomniałem chciał wykreować w mojej głowie swój nieskazitelny obraz. Wbrew recenzjom Słowik nie ujawnia żadnych szczegółów działania grupy przestępczej, a wręcz twierdzi, że nigdy w takowej nie uczestniczył. Już od pierwszych stron nabierałem podejrzeń co do szczerych intencji autora, a uczucie to pogłębiało się w miarę przedzierania się przez kolejne fragmenty. Podczas lektury od czasu do czasu w oczy rzucają się błędy typu "światek koronny", czy "w każdym bądź razie", co daje dosyć ciekawy i niespotykany efekt, gdyż ich ilość nie przeszkadza w czytaniu. Mimo to książkę pochłonąłem bardzo szybko, jednakże obawiam się, że nie wniosła ona do mojego życia nic wartościowego.