Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawdę mówiąc, po zapoznaniu się oraz przeczytaniu tego atlasu, nie jestem do końca przekonana do wydania tej książki na temat wybrzeża Hiszpanii. Owszem, niesamowicie doceniam dorobek dziejowy tamtejszej krainy oraz okolic, niemniej, tutaj raczej chodzi o sposób doboru słów i przedstawienia samych informacji na temat ciekawych miejsc wartych zobaczenia. W mojej ocenie, w treści zawarto za dużo szczegółów dotyczących lokalizacji danego miejsca. Czytelnik, który wcześniej nie miał żadnego do czynienia z umiejscowieniem Hiszpanii ani nie ma przed sobą mapy, może się pogubić, a na pewno ciężko mu będzie przenieść się do hiszpańskiej okolicy, chociażby oczami wyobraźni, to znaczy, Czytelnik trzymający egzemplarz tego atlasu na pewno nie będzie zorientowany, o czym tak naprawdę mówi autor, a słynne zabytki czy obiekty znane oraz definiujące dane miejsce, sądzę, że już Czytelnik jest w stanie odszukać u źródła na własną rękę.. Co więcej, sięgając po atlas opisujący wybrzeże Hiszpanii, miałam nieco rozbieżne wyobrażenie co do ewentualnych zawartych treści. Owszem, liczyłam na propozycje miejsc sakralnych, architektonicznych, niemniej, bardzo mi zabrakło opisu miejsc, jeśli faktycznie takowe istnieją, które mogłyby opowiadać o formie luźniejszego zwiedzania, odpoczynku, czy propozycji zielonych skwerków i plaż dla przykładu albo opisów regionalnego, codziennego życia mieszkańców z uwzględnieniem ich tradycji i obyczajów. I na koniec, tak naprawdę, zabrakło mi takiego praktycznego zaciekawienia, ponieważ Czytelnik na własną rękę jest w stanie doszukać się informacji odnośnie do miejsc historycznych, aczkolwiek, Czytelnik oczekuje na jakieś faktyczne ciekawostki, coś, czego wcześniej nie wiedział, a chciałby samemu odkryć i doświadczyć. Po odłożeniu lektury dowiedziałam się dwóch podsumowujących ów atlas rzeczy (nie oznacza, że nie interesujących): po pierwsze — dzieje Hiszpanii można krótko podsumować, że to kraj „zamieszkany przez Iberów, rządzony przez starożytnych Rzymian a zajęty przez Arabów i uwolniony spod ich kurateli w XII wieku”, a po drugie, autor podkreślał (niemalże w każdym miejscu, co lekko już było nużące oraz irytujące),że można podczas zwiedzania odpocząć i napić się kieliszka sherry czy filiżanki kawy. Podsumowując, za dużo teoretycznych informacji na temat miejsc architektonicznych, w dominującej mierze — chociaż to nie wina autora, że zebrał całe istniejące bogactwo wybrzeża Hiszpanii w pigułce, a zabrakło takich praktycznych i codziennych opisów, które faktycznie mogłyby zaciekawić przyszłego turystę hiszpańskich miast i okolic.