Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy otrzymałam egzemplarz książki "Jak uczyć" byłam zachwycona i nie mogłam się doczekać kiedy ją przeczytam. Zawsze marzyłam by zostać wspaniałym nauczycielem, który zaszczepia w młodych ludziach miłość do przedmiotu i takim którego pamięta się przez całe życie. Tytuł był bardzo zachęcający, no bo przecież chce być supernauczycielem. Tak, więc leżąc na hamaku zabrałam się za czytanie poradnika. Autor ma bardzo swobodny styl wypowiedzi, jest prosty i zrozumiały. Niczego nie narzuca i nie nakazuje, wręcz przeciwnie, pokazuje nam jakie mamy wyjścia. Często spotykamy się ze stwierdzeniem "masz dwa wyjścia a i b" a od nas zależy co zrobimy. Beadle pokazuje nam możliwe rozwiązania, problematycznych sytuacji. Uzmysłowił mi również, jak ważne są szczegóły, o których się czasem nie myśli( np. ustawienie ławek w sali lekcyjnej),bo w końcu nauczyciel ma mnóstwo rzeczy do zrobienia w bardzo krótkim czasie. Książka jest podzielona na rozdziały i podrozdziały, co ułatwia nam powrót do interesującego nas zagadnienia. A co do samej treści. Poruszonych zostaje wiele problemów, o których - o zgrozo- na studiach się nie mówi. Niby drobnostki, niby nieistotne, ale tworzą jednak całą gamę problemów czy przeszkód z którymi spotyka się młody nauczyciel. Jednakże, książka ma jedną drobną wadę. Książka dostosowana, jet do systemu edukacji angielskich placówek oświaty i niektóre problemy w polskich szkołach nie występują, bądź system prawny nam na dane rozwiązanie nie pozwala. Mam tutaj na myśli na przykład wyproszenie ucznia za drzwi. Niestety w Polsce nauczyciel nie może już tego zrobić. No ale mimo tego, książkę oceniam bardzo pozytywnie. Zawiera wiele wspaniałych rad, zwraca uwagę na wiele problemów, daje nam gotowe wzory postępowania, czy możliwości wyboru. Z perspektywy młodego nauczyciela uważam, że ta książka jest warta więcej niż większość niepotrzebnych teorii z dydaktyki, które nie mają przełożenia na praktykę. Zachęcam każdego nauczyciela do zapoznania się z tą pozycją.