Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka Donny Hay byłaby najlepszą ilustracją do tego, o czym Baudrillard pisał w "O uwodzeniu". Jest wielki, nieporęczny w kuchni format, kredowy papier, przepiękne zdjęcia prezentujące misterne konstrukcje, które przy odrobinie dobrej woli można nazwać potrawami, ale wciąż szkoda zjeść - i wszystko to maskuje bardzo przeciętne przepisy, niezbyt twórcze i niezbyt oryginalne. Wbrew tytułowi prezentowane potrawy są jak najdalsze od tego, co można nazwać prostotą albo co można przygotować w miarę szybko. No, chyba że mówimy o zapieczeniu wołowiny w rękawie albo wrzuceniu na grill piersi z kury, ale do tego nie jest potrzebna księga wielkości połowy kuchenki indukcyjnej. Czytelnika polskiego może zaskoczyć spora ilość przepisów na dania z takich mięs, jak baranina, jagnięcina i cielęcina, które goszczą na naszych stołach rzadziej niż nieśmiertelny drób i wieprzowina. Dla mnie prywatnie największą wadą tej książki jest relatywnie mała obecność warzyw - i nie chodzi tu tylko o potrawy wegańskie i wegetariańskie, bo tych jest w ogóle jak na lekarstwo.