Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 19 kwietnia 2024LubimyCzytać328
- ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Będzie dobrze” Aleksandry KernLubimyCzytać1
- Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden PolakKonrad Wrzesiński1
- ArtykułyPięknej miłości drugiego człowieka ma zaszczyt dostąpić niewielu – wywiad z autorką „Króla Pik”BarbaraDorosz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Stanisław Rostworowski
4
5,9/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik, historia
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
5,9/10średnia ocena książek autora
10 przeczytało książki autora
31 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Konserwatyści. Dzieje ruchu zachowawczego w II RP
Stanisław Rostworowski
3,3 z 3 ocen
7 czytelników 2 opinie
2018
Najnowsze opinie o książkach autora
Listy z wojny polsko-bolszewickiej Stanisław Rostworowski
8,0
Ocena wybitna z uwagi na wartość historyczną. Ta książka - listy stanowią niepodważalny dokument o przebiegu wojny polsko-bolszewickiej 1918-1920. Na pewno zaciekawią tych, którzy interesują się historią Polski i zdobyciem niepodległości w 1920r.
Autor tych 234 listów pisanych (do świeżo poślubionej żony, Zofii) w okresie od 23.XI.1918 do 10.X.1920,to Stanisław Rostworowski. Urodził się w 1888r w Krakowie w arystokratycznej rodzinie. W 1913r uzyskał dyplom doktora filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim a we wrześniu 1914r trafił do Legionów Polskich. Od listopada 1918r do stycznia 1920r zajmował różne stanowiska w Wojsku Polskim. W czasie wojny polsko- bolszewickiej był kwatermistrzem frontu litewsko- białoruskiego i szefem Oddziału Operacyjnego 3 Armii w bitwie warszawskiej.
Te listy, napisane lekkim, charakterystycznym dla tamtego okresu językiem mówią o tęsknocie, o silnych i gorących uczuciach do żony, narodzonego synka, rodziców. Pokazują jednak, przede wszystkim ciągłość zdarzeń wojennych, a więc są świadectwem przebiegu oraz skutków działań rozgrywających się na froncie walki z bolszewikami, tym, na którym służył Rostworowski tj. głównie na Froncie Litewsko-Białoruskim. Z racji swojej służby pozostawał w bliskich kontaktach ze swymi zwierzchnikami - Piłsudskim, Szeptyckim, Sikorskim.
W jednym z listów z 21.VI.1919 pisze: " z dziwnym uczuciem wzruszenia czytaliśmy rozkaz Naczelnego Wodza o tym, że już cała armia polska, a więc i Armia Hallera poddana jest pod polską komendę. Są to cuda dziwne, których jesteśmy świadkami. Przez 150 lat strzelali Polacy do Polaków w obcych mundurach, a nam, szczęśliwemu pokoleniu przyszło wreszcie stanąć w jednym szeregu. Piłsudski będzie miał w Polsce zasłużone pomniki."
To trudna i żmudna do czytania ciągiem, książka. Przyznaję, że czytałam ją więc z przerwami, chyba ok. 2 miesięcy. Ale nie żałuję. Listy mają ogromną wartość historyczną, pokazują uczucia zwątpienia, nadzieję, miłość i ogromną wiarę w zwycięstwo. Polecam zainteresowanym.
Konserwatyści. Dzieje ruchu zachowawczego w II RP Stanisław Rostworowski
3,3
Niezła monografia, aczkolwiek chwilami zamienia się w monotonny spis nazwisk i organizacji powiązanych z ruchem konserwatywnym (drażni też niekiedy przegadanie i powtarzanie tych samych wątków w kolejnych rozdziałach). Ostrzegam też, bo chociaż nie wynika to ani z okładki ani z jej opisu, książka w swojej lwiej części skupia się na latach 1935 -1939 gdyż autor uważa ten okres za najmniej opisany w literaturze. Okresowi wcześniejszemu jest poświęcony jedynie dłuższy wstępny rozdział. Do tego warto zwrócić uwagę, że w kilku dość obszernych rozdziałach końcowych autor opisuje natomiast losy konserwatystów i osób ze środowiska ziemiańskiego z nimi powiązanych podczas II wojny światowej. Najciekawszą częścią książki są niewątpliwie rozdziały poświęcone myśli politycznej konserwatystów i poglądom na rozmaite kwestie życia społeczno-gospodarczego. Na uwagę zasługuję przy tym fakt, iż autor poświęca w tym zakresie równie dużo miejsca poglądom starszej części obozu (konserwatyści krakowscy, warszawscy i wielkopolscy) jak i neokonserwatystom skupionym wokół pism "Bunt Młodych" i "Polityka" Jerzego Giedroycia.