Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo wyczekiwałam dnia kiedy usiądę, otworzę książkę i zagłębię się w jej świat. Wreszcie nadeszła ta długo wyczekiwana chwila i... rozczarowanie. Bardzo wielkie rozczarowanie. To co obiecywał opis z tyłu książki i niestety okładka, bo coraz bardziej się przekonuję, że książki z ładnymi okładkami tylko odrywają od słabej treści. Oczywiście nie mówię, że jest tak z każdą książką. Kim jest tytułowa accabadora. No właśnie. Jest nią kobieta, która pomaga szybciej odejść umierającej osobie. Czy to nie jest już początkiem, żeby zacząć przygodę z tą właśnie książką? Pomysł autorki na fabułę powieści był dobry, ale moim zdaniem źle wykonany. Autorka pisząc powinna się skupić bardziej na sardyńskiej accabadorze. I pokazać więcej przypadków, w których ona pomaga ludziom. A takich momentów było zaledwie trzy. Moim zdaniem za mało. Czytając strasznie się mieszałam i gubiłam wątki. Nie mam pojęcia czym to było spowodowane. Bardziej tym, że tak namieszała autorka czy tym, że byłam bardzo znudzona czytając. Przez to nie mogłam załapać ile ma lat jej przybrana córka Maria. Na szczęście dla mnie jak i dla książki pojawił się jeden fragment, który mnie zainteresował, ale też się szybko zakończył i znów zrobiło się nudno. Ciężko mi pisać o tej książce, bo jest ona naprawdę kiepskim dziełem. Jak już pisałam okładka mnie bardzo zauroczyła i z początku nie mogłam przestać na nią spoglądać. Jednak po zapoznaniu się z treścią odechciało mi się na nią patrzeć. Cieszę się, że była ona krótka, bo nie wiem czy dokończyłabym jej czytanie. Chyba więcej nie dam rady nic naskrobać na temat tej książki, bo nie mam nawet na to pomysłu. Mam nadzieję, że w przyszłości nie przyjdzie mi czytanie tak kiepskich książek.