[W SMSach] - Dzień dobry. - Zginiesz marnie za obudzenie mnie o takiej barbarzyńskiej godzinie.
Najnowsze artykuły
- Artykuły„Jednym haustem”, czyli krótka historia opowiadaniaSylwia Stano5
- ArtykułyUwaga, akcja recenzencka. Weź udział i wygraj powieść „Fabryka szpiegów“!LubimyCzytać1
- ArtykułyLubimy czytać – ale gdzie najbardziej? Jakie są wasze ulubione miejsca na lekturę?Anna Sierant24
- Artykuły„Rękopis Hopkinsa”: taka piękna katastrofaSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Rihito Takarai
Znana jako: 宝井 理人
16
7,2/10
Pisze książki: literatura obyczajowa, romans, komiksy
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.plhttp://g-t.main.jp/
7,2/10średnia ocena książek autora
883 przeczytało książki autora
774 chce przeczytać książki autora
26fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Seven Days: Friday-Sunday
Rihito Takarai, Venio Tachibana
Cykl: Seven Days (tom 2)
7,6 z 327 ocen
562 czytelników 18 opinii
2014
Seven Days: Monday-Thursday
Rihito Takarai, Venio Tachibana
Cykl: Seven Days (tom 1)
7,7 z 383 ocen
648 czytelników 26 opinii
2014
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Jak ocenić, czy ktoś się nam podoba? Facetom wystarczy spojrzenie na twarz... potem na nogi... w końcu na piersi. Czy naprawdę tylko to ma z...
Jak ocenić, czy ktoś się nam podoba? Facetom wystarczy spojrzenie na twarz... potem na nogi... w końcu na piersi. Czy naprawdę tylko to ma znaczenie? (W tle: -Ale z niego ciacho! - Hihi, no nie?!) Ocenianie po wyglądzie chyba leży w ludzkiej naturze. Dzoewczyny wcale nie są inne. Nikt nie dba o to, co jest niewidoczne dla oczu. Choćby serce. Im nie podobam się "ja". Im podoba się ich wyobrażenie o mnie...
3 osoby to lubiąPamiętaj, że zawsze będziemy mieć siebie nawzajem.
3 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Tylko kwiaty wiedzą #3 Rihito Takarai
7,9
Tylko kwiaty wiedzą ✿ [tom 1-3]
𝘈𝘨𝘢𝘱𝘢𝘯𝘵𝘩𝘶𝘴 𝘱𝘳𝘢𝘦𝘤𝘰𝘹
Spreng. emend. Leighton
łac.Agapant
Znaczenie: kocham cię
Wyobraź sobie, że studiujesz na jednej z najlepszych japońskich uczelni.
Profesor pod koniec zajęć wyznaczył Ci posprzątanie klasy, w której niespodziewanie znajdujesz stary karton.
Kładziesz go na najbliższą ławkę i powoli otwierasz.
Ze środka pudełka wyciągasz zniszczone papiery, książki oraz dyktafon.
Ciekawość to podobno pierwszy stopień do piekła, ale ty się tym nie przejmujesz i sprawdzasz, czy jeszcze działa.
Przez urządzenie nagle słyszysz głos nieznanego Ci mężczyzny, który się przedstawia:
Witaj nazywam się Youichi Arikawa.
Na co dzień prowadzę spokojne życie studenckie, a nauka prawa nigdy nie sprawiała mi większych problemów.
Mam uroczą dziewczynę Kanami oraz kilku bliskich znajomych.
Pewnie zastanawiasz się, po co nagrałem tę wiadomość.
Otóż postanowiłem opowiedzieć Ci o śnie, który od kilku miesięcy na okrągło mnie prześladuje.
Sen, w którym widzę zawsze piękny naszyjnik w kształcie kwiatu oraz tajemniczą osobę imieniem Misaki...
Uporczywy sen nie dawał mi spokoju, aż do
pewnego dnia, gdy przypadkowo poznałem chłopaka bardzo podobnego do osoby opisywanej ze snu.
Czy to może coś oznaczać?
Jeśli to wszystko prawda, a osoba, którą poznałem jest mi przeznaczona, to chciałabym Ci powiedzieć, żebyś nigdy nie lekceważył swoich snów.
Nagranie się urywa, a ty słysząc kroki Profesora - odkładasz szybko pudełko na dawne miejsce i wychodzisz z sali, zastanawiając się jednocześnie, co ostatnim razem Ci się śniło...
„Wciąż zadaję sobie pytanie, czy to wszystko nie jest tylko snem. Nie sądziłem, że coś takiego kiedykolwiek mi się przytrafi”.
Rihito Takarai to jedna z nielicznych japońskich pisarek, których mangi z gatunku boys love mogę bez zaprzeczenia Wam polecić.
I chociaż wciąż nie jestem w pełni przekonana do takich historii, to czasem wśród nich udaję mi się znaleźć coś wartego uwagi.
Tak właśnie było w przypadku mangi
„Tylko kwiaty wiedzą”.
Jeśli więc poszukujesz spokojnej, uroczej oraz lekkiej historii, przy której planujesz spędzić miło swój czas wolny, to bez wahania weź pod uwagę wyżej wymieniony tytuł.
„To moje ciało i moje uczucia.
Czemu... muszę je ukrywać?”
Rozkwitające uczucie pomiędzy głównymi bohaterami ukazano w bardzo naturalny sposób, a sam wątek z mową kwiatów był czymś ciekawym, ponieważ jeszcze nigdy wcześniej nie spotkałam się z takim zamysłem.
Ilustracje narysowane zostały w prosty, ale jakże urzekający sposób.
Tyczy się to zwłaszcza kadrów, które ukazują samą naturę.
Autorka podkreśla piękno kwiatów i tego, jak duże znaczenie w historii mają one dla samych głównych postaci.
„Te kwiaty...to dla mnie jedyny sposób...żeby zapomnieć o samotności”.
Pierwsze dwa tomy można na spokojnie czytać po ukończeniu 15/16 lat - myślę, że będzie to odpowiedni wiek, ponieważ w historii poruszano kilka cięższych tematów, których młodszy czytelnik może niekoniecznie dobrze zrozumieć.
Jednakże trzeci tom radziłbym przeczytać po ukończeniu pełnoletności.
Może nie znajdziecie tam jakiś bardzo mocnych scen, ale są tam ilustracje, które w młodszym wieku nie powinno się jeszcze widzieć.
„Chcę odrzucić wszelkie konwenanse i wykrzyczeć to całemu światu.
Wiem jednak, że później bym tego żałował”.
Pani Takarai udowodniła, że potrafi tworzyć niebanalne historie, w których kluczową rolę grają emocję.
Emocje, które nie tylko wpływają na dalsze losy danego bohatera serii, ale również wpływają na nasz osobisty odbiór.
Japońska mangaka udowodniła również, że serie przeznaczone dla czytelników 18+ nie zawsze muszą być nasycone pikantnymi scenami, podtekstami itp.
To naprawdę utalentowana kobieta, dlatego uważam, że warto zapoznać się z jej twórczością, bądź przynajmniej dać szansę ^^
„Kiedy zacząłeś mnie kochać?
Kiedy ja pokochałem Ciebie?”.
Ograniczenie wiekowe: 18+
TW! traumatyczne przeżycie, nagość, prześladowanie, toksyczna relacja, żałoba
W stolicy kwiatów Rihito Takarai
7,4
W stolicy kwiatów Ӝ̵̨̄
Motoharu Tsujimura oraz Akira Hasumi są od dzieciństwa bliskimi przyjaciółmi.
Obydwoje uwielbiają spędzać ze sobą każdą wolną chwilę, ale jest mały problem, który od dawna doskwiera Motoharu i nie daje mu spokoju...chłopak darzy Akire mocniejszym uczuciem niż tylko przyjaźń.
Gdy Tsujimura otwarcie informuję go o tym, Hasumi odrzuca go, a złamane serce Motoharu podpowiada chłopakowi, aby ten złagodził swój ból w towarzystwie alkoholu oraz urodziwych gejsz.
Główni bohaterowie po tamtej sytuacji diametralnie odsuwają się od siebie i stają się sobie coraz bardziej obcy.
Jednak pojawia się mały promyk nadziei, ponieważ "przypadkowo" spotykają się na tej samej uczelni, gdzie rozpoczęli obaj w tym samym czasie studia.
Czy wciąż będą udawać, że się nie znają?
„W stolicy kwiatów...w samym jej centrum...doszło kiedyś do spotkania, które na zawsze pozostanie w moim sercu”.
„W stolicy kwiatów” to przyjemny spin-off składający się z pięciu krótkich rozdziałów.
Pierwsze trzy z nich dotyczą Akiry i Motoharu oraz ich wspólnej historii będącej fajnym dodatkiem do „Tylko kwiaty wiedzą”.
Po zakończenie rozdziału trzeciego wracamy na moment do znajomych bohaterów.
Poznajemy późniejsze losy Yuichiego oraz Misakiego, w trakcie których jeden z nich postanawia przedstawić temu drugiemu swoją rodzinę.
Nie chcę tu mówić, o kogo dokładnie chodzi, dlatego będzie to tajemnica, dopóki sami niesięgnięcie po ten tytuł ;)
„Myślałem, że dni przepełnione zabawą i totalną beztroską...pozwolą mi o wszystkim zapomnieć.
Mimo to, bojąc się zostawić za sobą przeszłość, specjalnie poszedłem na te same studia co on”.
W mojej opinii była to słodko-gorzka opowieść.
Chwilami smutna, ale zdarzały się też momenty, w których delikatnie się uśmiechnęłam.
Zwłaszcza polubiłam tutaj optymistyczną siostrę jednego z chłopaków - sceny z nią w roli głównej bardzo mnie bawiły <3
„Nie wychodziliśmy z pokoju przez cztery dni.
Dostało nam się potem za wagary.
Ale tamte chwile... zostaną w mym sercu”.
Nie był to jakoś bardzo potrzebny dodatek, aby ładnie zakończyć historię zapisaną w trylogii „Tylko kwiaty wiedzą”, ale miło spędziłam przy nim czas i był doprawdy uroczy ^^
„Nieważne, czy minie rok.
Dwa lata, czy całe dekady.
Zawsze będziemy wspólnie czekać, aż nadejdzie czas, gdy zakwitną kwiaty”.
Ograniczenie wiekowe: 18+
TW! Nagość