Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Basia "Batja" Temkin-Bermanowa (ur. jako Barbara Temkin) - Polka żydowskiego pochodzenia, której udało się przeżyć piekło Szoah.
Rodowita warszawianka. Przyszła na świat w średniozamożnej rodzinie żydowskiej. Absolwentka Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie (nauki społeczne i polityczne) oraz UW (pedagogika). Przed II wojną światową pracowała jako bibliotekarka. Działaczka żydowskich organizacji Haszomer Hacair (Młody Strażnik) oraz Poalej Syjon-Lewicy. W czasie wojny przebywała wraz z mężem w warszawskim getcie. Mąż był jednym z głównych członków podziemia żydowskiego. Uciekła z getta na początku września 1942, ale nie zerwała kontaktu z Żydami (pracowała jako łączniczka Żydowskiego Komitetu Narodowego). W 1944 roku zaczęła prowadzić dziennik, w którym spisywała bieżące wydarzenia, przeplatając je wspomnieniami z przeszłości. Wraz z mężem przeżyła Zagładę. Oboje zaczęli aktywną pracę w Centralnym Komitecie Żydów Polskich w Lublinie. W 1950 roku Bermanowie wraz z synem wyjechali do Izraela. Niedługo potem Basia Temkin, której ciężko przychodziła aklimatyzacja w nowym miejscu, zapadła na chorobę Parkinsona. Zmarła rok później w wyniku powikłań po przebytym zapaleniu płuc. Miała 45 lat. W roku 2000, dzięki staraniom i pracy Żydowskiego Instytutu Historycznego oraz Archiwum Miasta st. Warszawy zapiski Basi Temkin-Bermanowej ukazały się drukiem ("Dziennik z podziemia", Wydawnictwo Książkowe "Twój Styl" / Żydowski Instytut Historyczny, 2000). Mąż: Adolf Berman (1936-30.04.1952, jej śmierć),syn Emanuel (ur. 1946).http://