Źródło: By dont know - Белорусский научно-исследовательский центр электронной документации, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=32919302
Białoruski prozaik, poeta, dramaturg. Jeden z najwybitniejszych prozaików w historii literatury białoruskiej. W 1954 ukończył studia filologiczne na Uniwersytecie Kijowskim, następnie pracował jako nauczyciel, początkowo na Ukrainie, później w Orszy. Od 1960 mieszkał w Mińsku. Od 1957 należał do Związku Pisarzy ZSRR.
Za swoją twórczość prozatorską w 1983 otrzymał Nagrodę Literacką Związku Radzieckich Pisarzy Białorusi im. Iwana Mieleża.
Kolejne cudo w wykonaniu Karatkiewicza. W zasadzie to chyba jedyna jego książka przetłumaczona na polski, a szkoda, bo jest to światowa czołówka powieściopisarstwa. Wspaniały research, intertekstualność, nawiązania i sama fabuła. Zwroty akcji są logiczne, nie przeszkadzają, są "sprytne". Opowieść nie pozwala się oderwać i w efekcie te prawie 500 stron idzie w błyskawicznym tempie.
Mistrzostwo powieści historycznej, polecam wszystkim, którzy chcą zacząć przygodę z białoruską literaturą!
Не да канца ведаю, што я прачытаў. Чаканні былі высокія, а за гэтых 900 старонак я даведаўся ўсё і нічога. Не магу расказаць сюжэту, можа і галоўныя праблемы так, але як сам сабе думаю, што кніга пра сялянскае пытанне і змаганне за волю мае 900 старонак то аж неяк няёмка. Чытаў лепшае ад Караткевіча і пэўна прачытаю ў будучым. Расцягнута, распісана і нуднавата - вось неяк так. Вялікі плюс за тысячы прыгожых словазлучэння і так званы рысёрч, што ўжо пры каторай сустрэчы з Караткевічам не здзіўляе.