Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
św. Katarzyna ze Sieny
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Katarzyna_ze_Sieny
Znana jako: Caterina BenincasaZnana jako: Caterina Benincasa
6
8,8/10
Pisze książki: religia
Urodzona: 25.03.1347 (data przybliżona)Zmarła: 29.04.1380 (data przybliżona)
Włoska tercjarka dominikańska, mistyczka, katolicka święta, doktor Kościoła i patronka Europy. Jest autorką Dialogu o Bożej Opatrzności ( W drodze 2012) oraz licznych Listów wysyłanych do papieża, biskupów, monarchów i innych wpływowych ludzi i instytucji. Będąc prawie analfabetką, dyktowała w mistycznym natchnieniu swe dzieła współpracującym z nią skrybom.
8,8/10średnia ocena książek autora
38 przeczytało książki autora
91 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Dialog o Bożej Opatrzności czyli Księga Boskiej Nauki
św. Katarzyna ze Sieny
8,8 z 26 ocen
98 czytelników 3 opinie
2020
Najnowsze opinie o książkach autora
Dialog o Bożej Opatrzności czyli Księga Boskiej Nauki św. Katarzyna ze Sieny
8,8
Niesamowita niesamowita książka. Dla mnie wielkie odkrycie. Polecam poszukiwaczom odpowiedzi na pytanie: skad się bierze zło na świecie. Do tego odpowiedź na wiele innych pytań. Przygoda duchowa. Czytałam od początku, do końca, powoli, nie skacząc po rozdziałach. Myślę że to ważne bo oswajamy się po trochu z pewnymi pojęciami których potem możemy użyć gdy poznajemy bardziej skomplikowane rzeczy. Język Katarzyny jest bardzo prosty (na początku trochę mnie to razilo ale szybko przestało). Była prostą, niewykształconą kobietą. Ale za to bardzo rzeczowy i zrozumiały. Nie ma w nim wykwintności jak u św Augustyna na przykład, ale tak być może być musiało abyśmy mogli lepiej zrozumieć. Książka towarzyszyla mi przez dwa miesiące o poranku i wieczorami i muszę przyznać że tęsknię za towarzystwem św. Katarzyny.. kiedy już skończyłam czytać.
Dialog o Bożej Opatrzności czyli Księga Boskiej Nauki św. Katarzyna ze Sieny
8,8
Wydaje mi się, że Biblia i Ta książka w domu każdego chrześcijanina i wystarczyłoby. Podyktowane przez tercjarkę dominikańską, urodzoną jako 23ecie dziecko farbiarza, która przyczyniła się do wyjścia Kościoła z "niewoli awiniońskiej". Pięknie napisane i pięknie przetłumaczone przez Leopolda Staffa. Znajdują się tu odpowiedzi prawie na każde pytanie dręczące katolika. W szczególności bardzo dużo o miłości bliźniego. Miłość własna niszczy miłość prawdziwą do bliźniego, co jest fundamentem zła. Ludzie, stworzeni tak, by potrzebowali jedni drugich. Człowiek doznaje pokory przez pysznego, wiary przez niewiernego etc. Cnota męstwa i wytrwałości utwierdza się przez długie znoszenie zniewag i obmów. Katarzyna zarazem przestrzega przed obłudą i zabobonem. Świat prześladuje wiernych, bo świat nie kocha Boga. Fałszywy chrześcijanin otrzymuje większą karę niż poganin. Apostołowie, męczennicy, doktorzy Kościoła, wyznawcy, ewangeliści są świadkami stwierdzającymi prawdę w ciele mistycznym świętego Kościoła. Są niby świeca … by wskazywać drogę prawdy. Są tu odpowiedzi na pytania dotyczące Zmartwychwstania, zachowania dusz po śmierci, zagadnień Trójcy Świętej, jak się modlić, jak doskonalić, dlaczego Bóg pozwala działać szatanowi. Bóg często więcej dóbr doczesnych daje grzesznikowi niż sprawiedliwemu. Bo sprawiedliwy przygotowywany jest do cierpienia i pozbawia go dóbr ziemskich, aby dać mu obficiej dóbr niebieskich. Grzesznicy prześladujący wiernych przyczyniają się do wzrostu ich cnót. Bóg posługując się szatanem wykonuje swoją sprawiedliwość. Bogu należy służyć według Jego myśli, a nie na swój własny sposób. Już w XIV wieku stwierdza, że miłość własna zatruła ciało mistyczne Świętego Kościoła. A szafarze Chrystusa nie zwracają się przeciwko wielkim, gdyż boją się utracić stanowisko lub życie. Zarazem zwraca też uwagę, że przeciwnicy Kościoła pod pozorem karcenia błędów kapłanów, odłączyli się od łona swej Matki, czyli Kościoła. Źli zakonnicy prześladują dobrych, by osłonić własne występki. Diabli nie mogą znieść widoku sprawiedliwej duszy i uciekają, tylko z daleka ciskając swe strzały, lecz bezskutecznie. Wyraźniej poznaje się biel obok czerni i czerń obok bieli. Należy pokornie starać się o naprawę Kościoła. Bóg po to ustanawia przeszkody w życiu człowieka, by ten nie miał zaufania do świata, tylko biegł do Boga. I podobnie należy też ocenić ten traktat - jako drogę, bieg do Boga.