Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tom czwarty na szczęście nie wraca do suchego, muzealnego podejścia pierwszych dwóch tomów; zachowuje narracyjny charakter trzeciego, może nawet jeszcze go wzmacnia. Opowieść w dalszym ciągu jest trochę chaotyczna, z bezczelnie zaburzoną chronologią jak na dzieło nazywające się "historią", ale da się w tym połapać. To dość pobieżna lekcja, ale czegoś jednak uczy (i nakreśla kierunki dalszych poszukiwań),a nie jedynie pozwala nacieszyć oko poszczególnymi dziełami (z drugiej strony, tak jak przy poprzednim tomie, znów można się poskarżyć na ich za mało szczegółowe opisy). Dodajmy do tego plejadę gwiazd (i ich artystycznych płodów) dojrzałego renesansu, z którą poza polem architektury poprzednim epokom ciężko konkurować, a otrzymamy książkę piękną, pouczającą i bardzo przyjemną zarazem. Póki co seria z każdym kolejnym tomem rośnie w moich oczach, ale nie sądzę, by przy takim a nie innym stosunku ilości tekstu do fotografii mogła się wspiąć jeszcze wiele wyżej. 8.0/10