Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem czy autor zapisywał przez całe życie swoje wspomnienia, chyba nie. W każdym razie chwała mu za to, że w dwóch kluczowych okresach, a więc w wrześniu 1939 i sierpniu i wrześniu 1944 prowadził zapiski i wydał je bez zmian. Choć w to ostatnie momentami trudno jest uwierzyć - tak wysoki jest to poziom literacki. W treści jak zawsze najbardziej mnie interesowały mnie odczucia i poglądy młodych ludzi tuż przez wybuchem Powstania oraz ich zmiany w ciągu pierwszych dwóch-trzech tygodni. Jednak najbardziej zaskakującą rzeczą jest to, co znałem dotąd tylko z "Eroiki" Munka: dało się z terenu Powstania wyjść na zewnątrz (przynajmniej z Mokotowa) i oficjalnie wrócić. Nie to że było to bardzo proste zle też niezbyt trudne, przynajmniej do pewnego czasu.