Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na stronie tytułowej są ukazani Zosia i Adaś na tle Rynku, gdzie po lewej widnieje kościół Mariacki, a po prawej Sukiennice. To charakterystyczne i historyczne budowle Krakowa. Na ostatniej stronie znajduje się ilustracja z pięcioma koszami zapełnionymi odpowiednio posegregowanymi odpadami z gospodarstw domowych. W środku książki przy opisach są kolorowe rysunki związane z historią miasta: Wawel, Smok Wawelski, Brama Floriańska, kościół Mariacki, Sukiennice, Rynek, pomnik Adama Mickiewicza, kopiec Kościuszki – wszystkie łatwe do rozpoznania przez dorosłego człowieka. Przy okazji zgłębiania wiedzy o segregacji śmieci to daje dziecku możliwość poznania podstawowych informacji o Krakowie. Tekst jest wspaniale wymyślony, przez cały czas rymowany, autor ma talent – tak zwane "lekkie pióro". Jest bardzo ciekawa szata graficzna. Są zbliżone do naturalnych rysy twarzy i rzeczywiste sylwetki oraz rozpoznawalne krakowskie budowle – brawa dla pani Agnieszki Haci za te ilustracje. Twardy i śliski papier świadczą o solidności wydania. Całościowo to obejmując: książka bardzo mi się podoba. Główni bohaterowie Zosia i Adaś są uczniami pierwszej klasy szkoły podstawowej z Krakowa. A z poszczególnych dzielnic miasta są imiennie wymienione pozostałe dzieci. "Za lat dwadzieścia, góra – trzydzieści Ziemia zatonąć może w odpadach, a ludzkość czeka straszna zagłada!" Na jednym z rysunków Zosia i Adaś są przedstawieni jako super bohaterowie imitujący Supermana. Podejmują działanie, bo "skoro kataklizm ludziom zagraża, każdy odpadów niech mniej wytwarza". Walczą o to, byśmy mieli czyste środowisko wokół siebie, ponieważ "niestety w naturze ludzkiej już zakorzenił się materializm". Dzieci nakłaniają do rozsądnego dokonywania zakupów, np. po co kupować kolejną parę skarpetek skoro w domu jest ich mnóstwo. Zachęcają dorosłych, zaczynając od najbliższych członków rodziny, do segregacji odpadów i racjonalnej ilości przygotowanych posiłków, przykładowo by gotować tyle ile się zje, a nie ponad miarę, bo potem część jedzenia jest wyrzucana, gdyż nikt nie może zjeść więcej niż to możliwe. Zbędna ilość ląduje w koszu na śmieci – marnotrawstwo. Adaś i Zosia "uratowały w ten sposób Kraków, gdyż przekonały wszystkich pierwszaków, że każdy może być bohaterem, jeżeli sprzątać będzie swój teren. Jeśli da przykład swojej rodzinie, że segregować każdy powinien i może znacznie mniej konsumować". Na jednej ze stron jest narysowane pięć kubłów (każdy w innym kolorze, bo kolor jest przyporządkowany odpowiedniemu rodzajowi odpadów) zapełnionych charakterystycznymi, rozpoznawalnymi śmieciami: bio, papier, szkło, zmieszane oraz metale i tworzywa sztuczne. Później każdemu z pojemników jest przeznaczona kolejno jedna strona podająca konkretne przykłady odpadów. Są wyszczególnione w tekście i narysowane obok poszczególne przedmioty, które należy zawieźć do Lamusowni – PSZOK w Krakowie. Jest wymieniona Elektrobrygada z narysowanym obok białym samochodem dostawczym z logo MPO i rzeczami jakie są zabierane przez tę ekipę. Jest też ładnie wkomponowane (wyraźnie opracowane graficznie – korzystnie to wpływa dla tej książeczki) zdjęcie Eko-Pudełka. Te płaskie i mające około dwóch metrów wysokości pudełka do segregacji małych i tzw. "trudnych" odpadów stoją przed największymi galeriami handlowymi Krakowa. Książeczka wydaje się być elementem kampanii promocyjnej krakowskiego MPO skierowanej do dzieci. W środku jest narysowana tablica z wypisanymi programami przedsiębiorstwa oczyszczania miasta. Jest wyszczególnione składowisko Barycz znajdujące się na południowym obrzeżu Krakowa oraz Lamusownia w dzielnicy Czyżyny. Ta książka jest pewnego rodzaju formą łagodnej indoktrynacji. Gdyby dotyczyła innych zagadnień, to trzeba by się zastanowić nad obliczem wywoływanych skutków społecznych, w tym zwłaszcza negatywnych.