Najnowsze artykuły
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać1
- ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”Konrad Wrzesiński5
- ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“LubimyCzytać1
- ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!LubimyCzytać7
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Alois Podhajsky
1
7,4/10
Pisze książki: flora i fauna
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,4/10średnia ocena książek autora
24 przeczytało książki autora
37 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Moje konie, moi nauczyciele Alois Podhajsky
7,4
Fascynująca historia człowieka, który całe swoje życie poświęcił pracy z końmi. Napisana barwnym językiem, przenosi nas w czasy starej szkoły, klasycznych zasad jazdy i wspaniałych koni, z którymi pan autor pracował. Zarówno miłośnicy jeździectwa jak i osoby jedynie luźno zainteresowane tematem bez trudu zrozumieją opisane w książce zdarzenia i dzięki licznym zdjęciom, będą mogli je sobie lepiej wyobrazić.
Moje konie, moi nauczyciele Alois Podhajsky
7,4
Alois Podhajsky był jednym z niewielu ludzi, którzy potrafili się świetnie dogadywać ze swoimi czworonożnymi podopiecznymi, tworzyli z nimi znakomite duety, traktując ich równych sobie. Podhajsky przeżył wspaniałe lata na obserwacji koni, ucząc się ich psychiki, pomagając im i szkoląc. Całą swoją wiedzą i doświadczeniem postanowił podzielić się ze światem za co powinniśmy mu być bardzo wdzięczni. Wniósł no jeździectwa wiele nowych metod, ulepszył stare. Jest znakomitym przykładem człowieka, który poświęcił koniom całe swoje życie, a one w przepiękny sposób mu się odwdzięczały. Nigdy nie wymagał zbyt wiele, nie szczędził czasu, który okazał się być dobrym nauczycielem. Bo najważniejsze żeby w koniu nie szukać zwierzęcia, ale przyjaciela. Ofiarować mu miłość i liczyć na to ,że w należyty sposób ją zwróci.
,,...żebym zasłużył na ten zaszczyt, aby kiedy pójdę dołączyć do wiecznej armii, czekał na mnie wierny rumak..."