Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„(…) Świdnica jest więzieniem. Tu każdy ma coś na każdego.” - tak autor określa małe miasteczko koło Wrocławia, w którym umieszcza akcję swojej debiutanckiej powieści kryminalnej, o charakterze eseistycznym, z 2010r. Miasteczku, w którym sam mieszka i pracuje. Na przełomie wieku w mieście pojawia się seryjny morderca, który zabija różne osoby, bez względu na wiek czy płeć, tj. bez konkretnego wzoru. Wśród podejrzanych znajdują się stali mieszkańcy Schweidnitz, jak i goście przybywający do miasta na święta Bożego Narodzenia. Ambitny młody podkomisarz Julius Wittich ze względu na brak klucza w kolejnych zabójstwach, ma trudny orzech do zgryzienia. Próbując rozwikłać zagadkę podejrzewa nawet swojego gościa - kuzyna Maxa, który spędza u niego święta. Kto jest zabójcą?... Powieść jednowątkowa, rozwiązanie zagadki szybkie i przewidywalne. Kryminał bardzo krótki, o niewymyślnej tematyce i niezłożonej sprawie, na jeden… góra dwa wieczory. Plusem jest wartka akcja, przerywana momentami opisami zabytków świdnickich i legendy o gryfie. Dzięki nim odbywamy podróż w czasie i możemy poczuć tę mroczność XIX - sto wiecznej Świdnicy. Atutem powieści czyniącą ją czymś więcej niż zwykłym „czytadłem” jest piękny język pisarza. Autor opisując prozę małomiasteczkowego życia stosuje wykwintne porównania i obcojęzyczne zapożyczenia, czasami nawet za trudne dla „niedzielnego” czytelnika pragnącego tylko rozrywki. Ponadto stosuje rzadziej używane w potocznym języku określenia rzeczy i osób, jak również trudne do wymówienia nazwy ulic i obiektów znajdujących się w Świdnicy za czasów II Rzeszy. W efekcie powieść wymaga większego skupienia. Jak autor widzi alkoholika? - „Otworzyły się drzwi, a w nich pojawił się mężczyzna o zapadłych policzkach. Nerwowe tiki zwracały uwagę przypadkowych obserwatorów, wprawiając ich z zakłopotanie. Nieprzystawalność mężczyzny drażniła. A że był to stan permanentny, patrzono na niego najpierw z zakłopotaniem i obawami, potem ze wstrętem. …. Niewygodny świadek naszego niskiego pochodzenia, którego trzeba usunąć, by nie obudził dawnych demonów. (…)” Polecam fanom kryminałów RETRO i wszystkim, którzy mają już dość we współczesnych czytadłach efekciarskiego i sloganowego języka. Jak pokazuje autor, można inaczej. Powieść przeczytana w ramach: #Wyzwanie LC2019 (marzec 2019). Litera rozpoczynająca imię pisarza W-ojciech, rozpoczyna również moje imię.