Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wywiad-rzeka z Igą Cembrzyńską, która szczerze, otwarcie, ale chyba momentami zbyt ogólnikowo opowiada o swoim dzieciństwie, młodości, studiach, pierwszym mężu, początkach kariery, i bardzo szczegółowo o kolejnych rolach filmowych, miłości do Andrzeja Kondratiuka, chatce w Gzowie i zwierzętach. Rzeczywiście - miłość i natura odgrywają najważniejszą rolę w jej życiu. Te opowieści przeważają. Najciekawsze moim zdaniem były rozdziały o tym, jak powstawały ich tzw. "gzowskie" filmy: własnym sumptem, bez ekipy, z aktorami grającymi bez gaży. Niemniej po całości lektury pozostaje niedosyt. Magdalena Adaszewska zadaje niekiedy dość banalne pytania, nie kieruje tą rozmową; Cembrzyńska wciąż opowiada to samo, jaki to Kondratiuk jest cudowny i że miłość jest w życiu najważniejsza. Może ten brak czytelniczej satysfakcji wynika z faktu, że to literatura kobieca. Przy herbatce rozmawiają dwie panie, wiele poruszanych tematów to sprawy babskie, i mężczyzn niekoniecznie one interesują.