Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziś zapraszam Państwa do Badziejowic - krainy samogonem i mózgotrzepem płynącej, w której swoją codzienną egzystencję wiedzie czterech nietypowych kawalerów. Alfabeta, Chrypa, Kinol i Kędzierzawy są bohaterami debiutanckiej powieści Henryka Derusa o iście wojskowym tytule "Poligon". To właśnie dzięki nim poznacie blaski i cienie wiejskiego życia. Jesteście gotowi na dużą dawkę śmiechu? No to zaczynamy! Badziejowice to jedno z tych miejsc, w których czas zatrzymał się na szalonych, acz ubogich latach PRL-u. Wiecznie żywą pamiątką po polsko-radzieckiej przyjaźni jest sklep wielobranżowy, w którym prym wiedzie wątpliwej już młodości - pani Kazia. Oprócz tego handlowego przybytku we wsi pozostało również po czasach komuny powszechne pijaństwo. Niemal każdy osobnik płci męskiej pomieszkujący w tej wymownej miejscowości z przyjemnością "zagląda do kieliszka". Nie dziwi więc fakt, że naszych czterech czołowych bohaterów to alkoholicy z krwi i kości. Przedstawmy pokrótce ich biografię, by zrozumieć, dlaczego każdego dnia wspólnie topią oni swoje smutki przy pomocy napojów wyskokowych. Czesio Kuciapa to pierwszy kawaler, którego prezentuje nam narrator "Poligonu". Chłopak od młodych lat przeznaczony przez ojca do uprawy roli, nie miał okazji poznać zalet i wad systemu edukacji, a jego osobistym sukcesem była umiejętność podpisania się imieniem i nazwiskiem na urzędowych dokumentach. Wcześnie osierocony stał się pośmiewiskiem całej wsi, która mianowała go Alfabetą. Do tej biednej badziejowickiej duszyczki bardzo szybko dołącza Antoni Pomietlarz - syn grabarza, który nie odziedziczył zawodowej smykałki po ojcu. Po śmierci rodziców Antka można częściej spotkać pod sklepem pani Kazi niż we własnym gospodarstwie. Jego chrapliwy głos wielokrotnie był powodem do żartu miejscowych pijaczków i przyczynił się do powstania pseudonimu Chrypa. Do tej pary życiowych ofiar dodać należy jeszcze Alfreda Pindaka vel Kędzierzawy, u którego włosów na głowie nie uświadczysz i Anatola Ciemięgę vel Kinol, którego znakiem szczególnym jest kartoflany nos. Ta czwórka badziejowiczan widziana najczęściej na ławce pod sklepem pani Kazi, przenosi się z czasem na tytułowy "Poligon", gdzie przeżywają różnego typu alkoholowe perypetie. Jesteście ciekawi, co może przydarzyć się naszym bohaterom? W takim razie poświęćcie kilka godzin na lekturę tej krótkiej, a zarazem genialnej powieści! Przyznam, że wybrałam debiutancką książkę Henryka Derusa głównie ze względu na jej okładkę autorstwa Przemysława Ławniczaka. Cztery kolorowe butelki po napojach wysokoprocentowych postawione na ławce wydają się proste, a zarazem niezwykle interesujące. Stoją koślawe jak życiorysy bohaterów "Poligonu". Każdy z nich jest inną butelką, a jednak łączy ich beznadziejna egzystencja i alkoholowy nałóg. Trzeba jednak dodać, że nie tylko okładka tej książki jest bardzo przemyślana. Historia chłopców z Badziejowic wprost rzuca czytelnika na kolana. Tym doświadczonym przez los bohaterom ciągle zdarzają się komiczne przygody, które wywołują u odbiorców salwy śmiechu. Godziny spędzone przez tych "czterech wspaniałych" na miejscowej łące za sklepem nazwanej "Poligonem", pozostaną na długo w Waszej czytelniczej pamięci. Dodatkową atrakcją tej książki jest indywidualny język naszych wiejskich bohaterów, który czyni ich prawdziwymi literackimi celebrytami. To nic, że jeden sepleni, drugi nie wie, co to zdanie podrzędnie złożone, a dwóch pozostałych nie stroni od przekleństw. Razem tworzą tak wybuchową mieszankę, że nie sposób powstrzymać śmiechu. Książka ma jednak jeden poważny minus, który należy wytknąć debiutującemu twórcy. "Poligon" jest po prostu zbyt krótki. Kolejne, zabawne przygody naszych literackich ciamajd nieuchronnie zbliżają do końca tej powieści, a nam pozostaje tylko mieć nadzieję, że autor dopisze ciąg dalszy perypetii Alfabety, Chrypy, Kędzierzawego i Kinola. Mam nadzieję, że na dalsze losy tych panów nie będziemy musieli zbyt długo czekać. Ze swojej strony dodam tylko, że "Poligon" to lektura dla czytelnika w każdym wieku. Nawet moi rodzice byli zachwyceni tymi nietuzinkowymi mieszkańcami Badziejowic. Gorąco polecam!