Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Była jak Midas, z tą różnicą, że wszystko, czego tknęła, stawało się sztuką. Chciałem jej to powiedzieć, a zarazem paraliżował mnie lęk.” Kiedy tylko zobaczyłam zapowiedź książki Patrycji Pelicy, pt. "Namaluj mnie” na profilu wydawnictwa @waspos, już wtedy wiedziałam, że na pewno ją przeczytam. Dlatego niezmiernie się ucieszyłam, gdy moje zgłoszenie zostało pozytywnie rozpatrzone i zostałam jednym z oficjalnych recenzentów. Spodziewałam się zmysłowego romansu, którego historia została odziana muzyką lat dziewięćdziesiątych, ukazując świat malarstwa i sztuki. Dostałam jednak o wiele więcej. Aleksander i Ida poznają się w liceum plastycznym. Zafascynowani sobą wzajemnie, bardzo szybko ulegają swoim pragnieniom, a ich relacja przeistacza się w coś o wiele więcej niż jedynie szkolną znajomość. Wszystko wskazuje na to, że ich uczucie rozkwita, póki główna bohaterka nie znika w tajemniczych okolicznościach, nie tłumacząc nikomu powodu, ani kierunku swojej nieoczekiwanej podróży. Aleksander za wszelką cenę próbuje znaleźć Idę. Czy ona mu na to pozwoli? Odpowie na pytania, których odpowiedzi zamierzała zatrzymać dla siebie? Historia podzielona jest na dwie osie czasowe, które przedstawiają wydarzenia na przełomie roku 1994 i 1995 oraz te w 2014. Miłosne perypetie Aleksandra i Idy z czasów licealnych przeplatane są z teraźniejszością, gdy ich drogi po prawie dwudziestu latach ponownie się ze sobą łączą. Ta konstrukcja tekstu przypadła mi bardzo do gustu. Każdy rozdział się ze sobą łączy, choć wydarzenia dzieli wiele lat. Patrycja Pelica stworzyła przepiękny pejzaż z uczuć o różnorodnych barwach. Słowami przedstawiła malowniczy świat, którego obrazy ukazywały się oczami mojej wyobraźni z każdą następną stroną. Znaleźć można w tej książce piękne opisy krajobrazów, miejsc oraz przywołania do różnych dzieł sztuki, utworów literackich oraz utworów muzycznych. Autorka udowadnia tą książką, że znane nam wszystkim już wątki, można napisać w niebanalny sposób, ukazując zupełnie nowy na nie widok. Jest to jedna z najcudowniejszych książek, jakie przeczytałam. Polecam ją z całego serca. <3