Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Unsuri
Znany jako: عنصری OnsuriZnany jako: عنصری Onsuri
2
7,2/10
Pisze książki: literatura piękna, poezja
Urodzony: 01.01.0961Zmarły: 01.01.1040
Abolghasem Hassan Ahmad Unsuri Balchi - perski poeta.
Urodził się w mieście Balch, leżącym obecnie w północnym Afganistanie. Nadworny poeta władcy Ghazny, Mahmuda, który nadał mu tytuł "Malik asz-Szuara" ("Książę poetów"). Jeden z najwybitniejszych perskich twórców panegirycznej kasydy (wiersza bez podziału na strofy) dworskiej. Jego "Diwan" liczył aż 30 tysięcy dwuwierszy, jednak do naszych czasów zachowało się nieco ponad 10% całości. Polski czytelnik mógł się zapoznać z fragmentaryczną twórczością Unsuriego dzięki antologiom zatytułowanym: "W oazie i na stepie" (Wiedza Powszechna, 1958) oraz "Dywan perski" (Wydawnictwo Literackie, 1977).
Urodził się w mieście Balch, leżącym obecnie w północnym Afganistanie. Nadworny poeta władcy Ghazny, Mahmuda, który nadał mu tytuł "Malik asz-Szuara" ("Książę poetów"). Jeden z najwybitniejszych perskich twórców panegirycznej kasydy (wiersza bez podziału na strofy) dworskiej. Jego "Diwan" liczył aż 30 tysięcy dwuwierszy, jednak do naszych czasów zachowało się nieco ponad 10% całości. Polski czytelnik mógł się zapoznać z fragmentaryczną twórczością Unsuriego dzięki antologiom zatytułowanym: "W oazie i na stepie" (Wiedza Powszechna, 1958) oraz "Dywan perski" (Wydawnictwo Literackie, 1977).
7,2/10średnia ocena książek autora
25 przeczytało książki autora
80 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
W oazie i na stepie Abu 'l-Fadl al-Majdani
6,4
Czytając krótki opis spodziewać się można iż dostaniemy wybór pięknych mądrych cytatów myśli muzułmańskiej, o ile wiele cytatów faktycznie zasługuje na miano pięknych i mądrych, to razi nas po oczach forma. Cytaty są niemalże losowo ustawione, wyszukanie dla siebie cytatu na daną okazje jest niemożliwe, w przypadku cytatów poezji muzułmańskiej nie dostajemy informacji do kogo owe słowa należą. Mocno się zawiodłem. W kwestii złotych myśli muzułmańskich o wiele więcej warta jest ''Alchemia miłości'' i ''droga sufich''.
Dywan perski Abolqasem Ferdousi
7,9
„Dywan perski” to zbiór wierszy perskich poetów z okresu średniowiecza. Tomik wzbogacony jest o krótkie noty biograficzne poszczególnych autorów oraz mini słownik pojęć, dzięki czemu lepiej możemy zrozumieć prezentowaną treść. Całość wzbogacają piękne, kolorowe ilustracje z perskich rękopisów.
Tomik przenosi nas w świat estetycznych odczuć średniowiecznych mieszkańców Persji, a przynajmniej tych, którzy parali się pisaniem i czytaniem poezji. Muszę przyznać, że kolejne wiersze, opiewające budzącą się do życia wiosnę, urok wczesnego poranka, ogrody pełne kwiatów i cyprysów, cudowność rubinowego wina oraz miłosne rozterki, zmusiły mnie do refleksji, jak my sami dalecy jesteśmy od tego typu estetycznej wrażliwości. Dla przykładu, brzask poranka jako zjawisko estetyczne w naszej obecnej kulturze jest prawie niezauważalne. Z różnych powodów. Wiersz „Obudź się, bo już pierzchają przerdzewiałe gwiazdy nocy...” (Szamsuddin) pozwala zrozumieć, jak wiele tracimy. Ten opis porannego ogrodu pełnego róż i degustacja pierwszych promieni słonecznych w towarzystwie „złotej czarki” - coś wspaniałego! Tylko czytając takie wiersze, można zrozumieć, jak wysoki był poziom kulturalnych tamtych obszarów w średniowieczu, i jaką wielką katastrofą była inwazja mongolska, która starła w proch kwitnące miasta, zastępując tolerancyjną radość z życia surowym, stepowym fanatyzmem i barbarzyństwem.
W bogatym zbiorze wierszy z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie. Mnie wręcz zachwyciły absolutnie genialne czterowiersze (rubajjaty) Omara Chajjama. Nie miałem wcześniej pojęcia o ich istnieniu. A byłoby wielką szkodą nie przeczytać:
„Chajjamie, jeśli cię wino upoi, ciesz się,
i dziewczyną o licach jak tulipan ciesz się;
skoro ostateczną rzeczą świata jest nicość,
pomyśl sobie, że nie jesteś, i gdy jesteś, ciesz się” (s. 96)
albo
„Czy wiesz, czemu kogut do dnia, o białym brzasku,
tyle krzyku naraz czyni, tak głośno rozpacza?
Mówi tak: Ukazano w zwierciadle poranka,
że minęła jeszcze jedna noc z twojego życia.” (s. 100)
Już wiem, że jest to pozycja, którą muszę koniecznie zdobyć. Myślę, że zajmie godne miejsce obok „Maksym i rozważań moralnych” La Rochefoucaulda. Zainteresowały mnie również zawarte w tomiku fragmenty z „Szahname” Ferdousiego – trzeba będzie kiedyś sięgnąć po ten narodowy epos perski.
Tak, „Dywan perski” okazał się być pożyteczną lekturą, która dała mi sporo przemyśleń oraz inspiracji. Z chęcią sięgnę po kolejne części tego cyklu.